29 september 2010
WEG: Tucker Johnson neemt afscheid
Na de Wereldruiterspelen in Kentucky neemt de Amerikaanse vierspanrijder Tucker Johnson afscheid van de samengestelde mensport. Johnson blijft echter zijdelings betrokken bij de mensport als deelnemer aan coaching wedstrijden.Aber jetzt will Tucker Johnson es noch einmal wissen. Die Weltreiterspiele in Kentucky in seiner Heimat USA sollen sein sportlicher Highlight und toller Abschluss für ihn und seine Fahrsportkarriere werden. Sogar Trainingseifer legt der Mann aus Florida an den Tag. Das ist Indiz genug für seine Ernsthaftigkeit.
Es wäre sicherlich ein toller Input für den Fahrsport in Amerika, wenn bei den Weltreiterspielen das US-Team eine Medaille gewinnt.
Aber egal wie es ausgeht, das Lebwohl von Tucker Johnson wird aller Orten mit einer kleinen Träne im Auge begleitet werden. Die Fahrsportwelt wird um eine Persönlichkeit und einen tollen Menschen ärmer. Als kleiner Trost mag sein zukünftiges Engagement im Coaching gesehen werden.
Nicht nur weil er einer der erfolgsreichsten Vierspännerfahrer der letzten Jahrzehnte war, der – was zwischenzeitlich teilweise in Vergessenheit geraten ist – auch schon Mannschaftsweltmeister bei den Zweispännern gewesen ist.
Sein Auftreten war immer spektakulär. Dies galt sowohl im sportlichen als auch im persönlichen Bereich. Arroganz war ihm fremd, wenn auch manchmal auf den ersten Blick anders schien. Er verkörperte so etwas wie den „American Way of Life“ in einer ansonsten doch sehr angepassten Fahrsportszene. Und dabei imponierte er immer wieder mit glänzenden Ergebnissen in allen drei Teilprüfungen des Fahrsportes, wobei er – auch von ihm selbst unwidersprochen – nicht gerade als Trainingsenthusiast galt und so manchmal seine ihn begleitenden und betreuenden Personen schon verstand, mit dieser Einstellung zur Verzweiflung zu bringen.
But Tucker feels that it has to happen once more. The World Equestrian Games in Kentucky will be the sportive highlight and a great finish of his driving career. It would be a wonderful stimulation for the driving sport in the USA if the US-team would win a medal. But no matter how it ends, with Tucker’s Goodbye, the Driving World will lose a striking personality. The fact that Tucker continues his driving career in Coaching can be seen as a cold comfort.
The 46-year-old Johnson is a very successful driver, first in the international pairs class and later on in the international four-in-hand driving sport. In 1991 he won the golden team medal at the World Pairs Driving Championships in Zwettl. In 2002 he contributed to the American team silver medal at the WEG in Jerez de la Frontera, where he came fourth individually.
Tucker represented the ‘American Way of Life’ like no one else can. With his flair, enthusiasm and without any arrogance, Tucker is a welcome guest at many international driving events. Although he is not known for his training efforts, he keeps putting down excellent performances in the three phases of the combined competition.
Maar Tucker vindt dat het nu nog een keer moet gebeuren. Het WK in Kentucky moet het sportieve hoogtepunt en een mooie afsluiting worden van zijn mensportcarrière. Dat het hem ernst is, blijkt uit het feit dat hij momenteel druk aan het trainen is! Het zou voor de mensport in de Verenigde Staten een enorme opsteker zijn als het Amerikaanse team een medaille zou winnen. Maar hoe het ook gaat, het afscheid van Tucker Johnson zal overal met spijt ontvangen worden, want de mensport verliest door zijn afscheid een markante persoonlijkheid. Dat Tucker verdergaat in coaching mag gezien worden als een schrale troost.
De 46-jarige Johnson is een zeer succesvol menner, eerst met tweespan en later met het vierspan. In 1991 behaalde hij teamgoud op het WK tweespannen in Zwettl. In 2002 droeg hij bij aan het unieke Amerikaanse teamzilver op de Wereldruiterspelen in Jerez de la Frontera waar hij individueel de vierde plaats behaalde.
Tucker belichaamde de ‘American Way of Life’ zoals niemand anders dat kan. Met zijn flair, enthousiasme en zonder enige arrogantie is Tucker een graag geziene gast op internationale wedstrijden. Hoewel hij niet bekend staat als trainingswonder behaalde hij telkens weer klinkende resultaten in de drie wedstrijdonderdelen.