25 augustus 2019
NK ponymennen Oirschot 2019: spannende medaillestrijd op de slotdag
Een pittig vaardigheidsparcours maakte dat het een spannende slotdag werd op het NK ponymennen in Oirschot. Met een paar oxers, lastige combinaties en een aantal haakse wendingen had Hein Verhofstad een parcours gebouwd dat goed te rijden was, maar waarin een foutje snel was gemaakt.Na iedere rubriek werden de prijswinnaars van de vaardigheid én de top 5 van het NK gehuldigd. De medaillewinnaars kregen op een ereschavot hun medailles en kampioenslinten omgehangen. Met een ereronde van hun rubriek kregen de prijswinnaars zo de aandacht en het applaus dat ze verdienden. Aan het einde van de dag werden alle medaillewinnaars nogmaals in het zonnetje gezet met onder andere een fotomoment en ereronde met elkaar op de koets.
Tamara Pijl met haar moeder Marina in de ereronde
Foto: Crista Castelijns
Kroon op het werk
Brent Janssen bleef als enige foutloos en binnen de tijd bij de enkelspannen. In hoog tempo ging hij door de poorten, moeiteloos nam hij de wendingen en liet alle ballen op de kegels. Na twee dagen van competitie stond hij op plaats vier en lonkte het podium, maar het werd wachten wat de anderen deden. Anne Greet Zaaijer die in bronzen positie stond, tikte er een balletje af en finishte een fractie te laat. Daardoor kwam ze achter Brent. Marissa Schuiling slaagde er wel in om binnen de tijd te rijden, maar tikte er twee ballen af, waarmee ook zij achter Brent Janssen kwam te staan. De druk op laatste starter Tamara Pijl was groot. Aanvankelijk had ze één balletje speling op Marissa, maar de marge was wat groter geworden. ‘Ik begon rustig omdat ik wist dat Marissa twee ballen af had gereden,’ zegt ze. Toch viel er al vroeg in het parcours op poort 4 een bal. De spanning liep dus op, maar de extra trainingsaandacht voor marathon en vaardigheid betaalde zich uit. De rest van de ballen bleven op de kegels, de tijd werd niet gehaald, maar het was genoeg voor de gouden medaille. Dolblij en geëmotioneerd nam de kersverse kampioene de felicitaties in ontvangst. Het is haar eerste nationale titel en die pakt ze in het jaar dat ze haar laatste NK rijdt. Na het wereldkampioenschap in september zet Tamara een punt achter haar mencarière. Deze medaille maakt dat het een mooi slotjaar voor haar is.
Het podium bij de tweespannen v.l.n.r: Rodinde Rutjens, Melanie van de Bunt en Cas Hendriks
Foto: Crista Castelijns
Leuke vaardigheid
Ook bij de tweespannen werd het een spannende wedstrijd. Na haar geweldige marathon rook Nathalie van de Ende het podium. Ze leek af te stevenen op een foutloze rit, maar poort 17 moest het ontgelden en ook de tijd haalde ze niet. Cas Hendriks bleef met zijn snelle schimmeltjes wel binnen de tijd, maar reed er twee balletjes af. Het was net genoeg om de bronzen medaille veilig te stellen en daarmee was er voor Nathalie geen plek meer op het podium.
Melanie van de Bunt had geen enkele moeite met het parcours. ‘Ik vond het een leuke vaardigheid,’ zegt ze. ‘Je moest echt goed opletten en de pony’s steeds weer even rechtstellen om geen fouten te maken. Tja, de vaardigheid is ook ons sterkste wedstrijdonderdeel.’ Melanie hield alle ballen op de kegels en kreeg alleen 0,6 bijgeteld voor tijdsoverschrijding. Niemand ging dat resultaat meer verbeteren. Ook laatste starter Rodinde Rutjens niet. In geweldig tempo en goede aanleuning ging ze door het parcours, maar op oxer hindernis 10 ging er een balletje af. Die marge had ze nog, maar ondanks de grote galopsprongen naar de finish haalde ze de tijd niet en moest 4,11 strafpunten bijtellen waarmee ze zilver pakte. Melanie van de Bunt prolongeerde haar titel. ‘Ik ben er heel blij mee. Zeker omdat met mijn nieuwe span de dressuur ook verbetert en de marathon lekker loopt. Die was hier ook echt heel mooi, met veel opties.’ Gevraagd naar haar doelstelling voor het WK zegt ze: ‘Als ik er naar toe mag dan streef ik naar een plek in de top tien. Maar het belangrijkste is voor mij dat we genieten van het rijden. En ik hoop dat we met een gezellige groep naar Hongarije gaan.’
Het podium bij de vierspannen v.l.n.r. Edith Chardon, Marijke Hammink en Jannes Kinds
Foto: Crista Castelijns
Simply the best
Wie bij de vierspannen met goud naar huis zou gaan leek gezien de grote voorsprong van Marijke Hammink wel duidelijk. Maar voor zilver en brons was er nog veel mogelijk. De toegestane tijd was voor geen van de deelnemers haalbaar. Met twee balletjes en 5,96 strafpunten voor de tijd hield Edith Chardon de bronzen positie vast. Jannes Kinds stond op zilver; hij had iets minder tijdfouten dan Edith, maar reed er vier ballen af, waardoor hij zakte naar brons en Edith het zilver meenam.
Laatste starter Marijke Hammink gaf een lesje vaardigheid rijden. Moeiteloos stuurde ze haar vierspan zonder fouten door het parcours. Ook deze snelheidsduivelin haalde de toegestane tijd niet, maar de manier waarop zij het goud pakte was grote klasse en meer dan overtuigend. Was ze voorheen vooral een marathon en vaardigheidsspecialist, inmiddels toont ze zich een niet te kloppen super allrounder.
De nuchter menster uit Bornerbroek is blij met haar titel. ‘Mijn pony’s liepen fijn en over mijn dressuur was ik heel tevreden. Ik kwam met een goed gevoel de ring uit. Ik heb Edith niet zien rijden, maar Jan de Boer en Jannes Kinds kunnen ook goede proeven rijden.’ En de marathon en de vaardigheid? ‘Die gingen ook fijn. Ik rijd dit seizoen met dezelfde vijf pony’s als vorig jaar, maar heb wel wat gewisseld in de opstelling. Die donkere pony (ze wijst) was me in de dressuur wat te heet, die loopt nu alleen marathon en vaardigheid. En ik heb één van mijn dressuurpony’s mee in de marathon en dat pakt goed uit.’ En de warmte? ‘Het viel mij reuze mee hoe de pony’s zich hielden met het warme weer. Met de marathon was er trouwens voldoende water om te koelen.’ ‘En we kregen zelf ook een flesje water aan de finish,’ voegt haar moeder toe. ‘Het was hier echt een super georganiseerde wedstrijd,’ beaamt Marijke. En hoe ze zich voorbereidt op het WK? ‘Nou de pony’s krijgen nu eerst een paar dagen rust en daarna ga ik weer rustig verder. Het WK is weer een wedstrijd op zich. Ik hoop dat ik me in de top 5 kan rijden. Het plan is om met deze vijf pony’s te blijven rijden. Ik heb als het nodig is nog twee reservepony’s die ik ook kan inzetten.’
Foto: Crista Castelijns
Met het NK in Oirschot is ook de laatste observatiewedstrijd voor het Wereldkampioenschap achter de rug. Bondscoach Ad Aarts zal binnenkort bekend maken wie er in september naar Hongarije mogen afreizen om Nederland te vertegenwoordigen.
Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.
