8 juni 2020

Hoe is het nu met …….. Peter Cornelissen?

Onze geweldige mensport kent een groot aantal mensen die in het verleden actief waren in de sport en veel voor de sport hebben betekend. Hoefnet ging op zoek naar een aantal van deze coryfeeën om te vragen hoe het nu met ze gaat. In deze aflevering het woord aan Peter Cornelissen.

Peter Cornelissen was in de jaren ’80 van de vorige eeuw een naam waar je in de tweespan-wedstrijdsport niet omheen kon. In 1983 werd hij Nederlands Kampioen in Arcen en hij maakte deel uit van het Nederlandse team dat goud won tijdens het Open Wereldkampioenschap voor tweespannen in het Italiaanse Montemaggiore. Individueel werd hij vierde, een plaats waar hij op voorhand niet van durfde te dromen.

Meer talent dan vader Jan

Peter kwam terecht in de mensport doordat zijn vader Jan, na een val van een paard waarbij hij zijn nekwervels beschadigde, ging leren mennen.

Nadat Jan wat gehobbyd had met een flinke, zwarte tuiger die het klappen van de zweep al kende en een wagonette, besloot hij dat het toch verstandig was om een mencursus te gaan volgen. Peter ging na wat aandringen van vader Jan mee en samen deden ze de cursus. Grote hilariteit toen de instructeur zei: “Jan, je rijdt wel aardig, maar jouw zoon Peter heeft het méér in de vingers!”

Peter interesseerde zich ook voor de wedstrijdsport en toen vader Jan tweespan wedstrijden ging rijden, opperde hij het briljante idee om de wielen van de wagonette (inmiddels aangepast tot wedstrijdwagen) vloeiender langs de palen te laten glijden door verzaagde rvs – drukketels over de doppen van de wielen te monteren. Peter vertelt: “Tegenwoordig hebben we gespecialiseerde marathonwagens, maar zoals op de foto hieronder te zien is, werkte het wel!”
Vader Jan Cornelissen groeide uit tot een van de meest toonaangevende internationale parcoursbouwers.
Jan overleed helaas in juni 2019 (klik voor het bericht).

Foto: Privécollectie

Van het leger naar de paardenwereld

De eerste wedstrijd die Peter zelf reed was in Teteringen. Twee paarden in de trailer, een andere auto nam de koets en de tuigen mee. In Teteringen reed hij direct vooraan mee tussen de gevestigde namen als Louis van Kruis, Willem Groenewoud, Gerrit Kleine, Hans Ditzel en Henk Hoek. Goede rijders die elkaar bestreden op het scherpst van de snede.
Peter bleef gestaag doorgaan, verbeterde zijn materiaal en kwam bij de top van Nederland.

Na zijn eigen tweespancarrière ging hij regelmatig mee als groom bij Tjeerd Velstra naar onder andere  Polen en Amerika waar demonstraties verzorgd werden en naar de wereldkampioenschappen in het Duitse Riesenbeck.

Hoewel Peter zijn werkzame leven begon als beroepsmilitair (hij werd enkele malen uitgezonden naar Joegoslavië), verdiende hij daarna op diverse manieren zijn brood in de paardenwereld. Tijdens zijn baan bij de Belgische Lipizzaner-eigenaar Dominique de Clerck kreeg hij de mogelijkheid om vierspan te gaan rijden op shows en in wedstrijden. Een boeiende periode!
Nadat De Clerck zijn activiteiten ging afbouwen, vertrok Peter naar Stal Geert de Brouwer (Debra Farm) in het Belgische Tielt, waar hij jaren heeft gewerkt en gereden. Eenmaal terug in Nederland kon Peter de kost verdienen met Friese paarden en tuigpaarden waarmee vierspan-shows gegeven werden.

"De mensport is zoveel veranderd"

De inmiddels 60-jarige Peter werkt niet meer in de paardensport maar is projectleider bij IBN, een ‘sociaal’ bedrijf dat kansen biedt aan mensen die het zonder steun niet redden op de arbeidsmarkt.
Over zijn huidige werk vertelt hij: ” Toen ik als 18-jarige als beroepsmilitair bij defensie kwam was alles stipt geregeld, gestructureerd en duidelijk. Projecten leiden bij IBN is heel wat anders en dat was toch wel even wennen. Ik heb er mijn handen vol aan, maar op vrijdag train ik de paarden op pensionstal Hooge Stee in Rhoon. Daar longeer ik, geef les onder het zadel en aangespannen.”

Hoewel Peter zelf geen wedstrijden meer rijdt, kriebelt het nog wel wanneer hij bij de grote wedstrijden gaat kijken. De mensport blijft hij volgen, onder andere via Hoefnet, maar hij vindt er wel wat van: ” De sport is zo veranderd … wij reden nog échte marathons met vijf trajecten … dát was echt avontuur en strijd!”

Peter was een periode actief met de Friese paarden van Stoeterij Groenestein
Foto: Privécollectie

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.