15 november 2020

Uit de schaduw: Corina de Koning

In de mensport zijn veel mensen actief achter de schermen. Mennen is nu eenmaal een tak van paardensport die je niet alleen kunt doen. Ondersteuning van familie, partner of vrienden is onmisbaar voor actieve wedstrijdmenners. De wedstrijden waaraan ze meedoen zijn er dankzij de inzet van enthousiaste organisatoren en vrijwilligers. Hoefnet haalt in de reeks ‘Uit de schaduw’ mensen van de achtergrond naar de voorgrond.

Voor Corina de Koning (49) is de mensport een echte familie-activititeit. Maar behalve dat ze actief is achter de schermen bij zoon Bas die enkelspan rijdt, draagt ze op menige wedstrijd haar steentje bij als vrijwilliger. In het dagelijks leven werkt ze als verzorgende bij een thuiszorgorganisatie. Ook maakt ze daar de personele planning en de roosters voor de zorgteams. ‘Nu met Corona is het een drukke en hectische periode,’ vertelt ze over haar werk. ‘Het is maar goed dat er geen wedstrijden zijn, want nu is het goed te combineren. Onder normale omstandigheden zijn mijn werk in privé goed in balans hoor.’ Naast de wedstrijden van Bas gaat Corina graag wandelen met hond Jill en ze is dol op koken en bakken. Verder is ze mantelzorger voor haar moeder.

Corina met Atleet (foto privébezit)

Het begin

Corina groeide als boerendochter op tussen de dieren. ‘We hadden ook pony’s en paarden thuis, maar ik heb nooit intensief gereden’, vertelt ze. Paarden kwamen in beeld toen ze haar echtgenoot Govert, met wie ze dit jaar 25 jaar is getrouwd, leerde kennen. Govert reed onder het zadel en de aandacht voor het paard stond voorop. Corina begrijpt dat als geen ander. Toen hun beide zoons Bas (22) en Gijs (20) nog klein waren, kwamen Corina en Govert via Peter Baars in aanraking met het mennen. ‘We reden in de begintijd  met pony’s van Peter’, vertelt Corina. ‘Onze eerste wedstrijd was op de Hartenhoeve in Deil.’ Er volgden er nog veel meer, waarbij Corina altijd groomde. Daarna kochten ze hun eerste pony Bobby. Enige tijd later kwam Roos erbij en hadden ze een tweespan. Een gezamenlijke hobby was geboren. ‘Zondags gingen we lekker rijden met de kinderen erbij op de kar. Ik denk dat Bas toen een jaar of 6 was. Ze gingen mee in een autostoeltje op de wagen. Toen Bas nog maar 8 jaar oud was, wilde hij al mennen. Hij heeft ook onder het zadel gereden, want dat leek ons beter, maar hij zat er liever achter. Bas is nooit meer gestopt.’ Met zoon Gijs ging het wat anders. Met de pony’s Bobby en Roos reed hij zo’n drie kwart jaar onder het zadel, maar hij verkoos als klein jochie hockey boven ponyrijden.

Govert en Corina in actie met Bobby en Roos (Foto Cor van Dee)
Foto: Photowerken

Gezinshobby

Dat Bas ook mende bracht een leuke combi. Corina vertelt: ‘Bas reed enkelspan met Bobby en Govert reed tweespan met Bobby en Roos. Het leuke was dat we samen een hobby hadden en het een gezinshobby is gebleven. Eerst hadden Govert en ik samen een hobby en later met de kinderen erbij konden we dat blijven doen. Een ritje rijden was een gezinsuitje.’ In de periode dat Bas en Gijs nog klein waren gingen ze mee naar de wedstrijden en paste Tiny Baars op de kinderen als Govert en Corina moesten rijden. ‘Het groomen vond ik altijd erg leuk’, zegt Corina. ‘Op een gegeven moment wilde Bas dat ook wel en toen gingen Bas en Govert samen de wedstrijd in.’ Govert reed op een gegeven moment ook een paard van zijn schoonvader erbij en wisselde tweespan pony en enkelspan paard met elkaar af in de wedstrijden. ‘Dat was een leuk jaar’, kijkt Corina terug. ‘Het was strak plannen intensief trainen en dat alles met één kar. De jongens filmden dan op de wedstrijd.’

Bas begon met pony Bobby in het enkelspan
Foto: Karen Stork

Verandering van rol

Toen Bas fanatieker werd in de sport, deed Corina een stapje terug. ‘Mijn rol veranderde. Dat heb je over voor je kinderen. Je doet dan vanzelf een stapje terug’, zegt ze. ‘Ik werd voor de administratieve taken, de kleding, de catering en het management. En ik film alles. Bas doet het paard, de koets en het tuig. Ik stel me op de wedstrijd in dienst van hem.’ De jeugd heeft de toekomst vinden Corina en Govert en nu zijn ze nog steeds veel op de wedstrijden, maar wat meer op de achtergrond. De pony’s hebben plaats gemaakt voor een enkelspan paard. Dat paard, Atleet, wordt alleen door Bas uitgebracht. Bas heeft al een paar jaar een relatie met enkelspanmenster Anniek Schuiling. Voorheen groomde Govert bij zijn zoon, maar tegenwoordig groomt het fanatieke stel bij elkaar. Govert is nu vooral actief als jurylid en parcoursbouwer. ‘Atleet is echt Bas zijn paard’, zegt Corina. ‘Govert rijdt wel eens een rondje met hem door de polder, of longeert een keer. Maar Bas is zelfstandig en hij beoefent de sport nu samen met Anniek. Dat is ook goed en het geeft ons weer ruimte voor andere dingen. Waar nodig is Govert de coach. Ik ga wel altijd kijken als Bas gaat trainen op de rijvereniging.’

Corina filmt de hele wedstrijd
Foto: Krisztina Horváth

Rijkdom

‘Mennen is een onderdeel van ons gezin. De wedstrijden zijn net mini-vakanties. Het is een mooie sport. Je bent lekker buiten, je ziet veel mensen en het is altijd gezellig.’ Daarnaast steekt ze ook graag haar handen uit de mouwen. ‘Er zijn zoveel vrijwilligers in touw op een wedstrijd. Ik wil dan best ergens mee helpen. Dat kan een dagje in de rekenkamer zijn, maar ik wil ook best briefjes ophalen of iets anders doen. Van die drie wedstrijddagen wil ik er wel één besteden aan helpen. Dan kan ik de andere dagen lekker gaan kijken en genieten van alles. Het is immers ook mijn uitlaatklep.’

Ze voegt er aan toe: ‘Weet je, ik ben een heel gelukkig mens. Het is een enorme rijkdom dat we dit zo kunnen doen. Ik geniet er echt van dat we het nu op deze manier doen. In ons gezin bespreken we alles. Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar in de sport. We bespreken dat open met elkaar.’

Heel thuis komen

En kriebelt het groomen nog? ‘Ik wil best achterop bij Bas, maar hij rijdt wel erg hard hoor’, lacht Corina. ‘Vorig jaar heb ik in Gaasterland bij hem gegroomd en dat vond ik keigaaf! Vanaf de kant ziet het er zo anders uit. Achterop vind je helemaal niet dat het hard gaat. Je denkt dan dat het nog wel een beetje harder kan.’ Maar heelhuids thuiskomen is wel het motto van de familie. ‘We worden maandag allemaal weer op ons werk verwacht’, aldus Corina.

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.