9 januari 2021

Paard in the picture: Vygo

De paarden en pony’s waar we mee mennen spelen de hoofdrol in de mensport. In de reeks ‘Paard in the picture’ vertellen we het verhaal van een paard of pony die het verdient om in de schijnwerpers te staan.

Na het WK enkelspannen 2020 in Pau besloot Eline Houterman haar achttienjarige Vygo (v. Pacific) met internationaal pensioen te sturen. Met de nadruk op internationaal, want de ruin is nog topfit en vindt de sport volgens Eline ‘nog veel te leuk’ om volledig met pensioen te gaan.

Anouk feliciteert Eline na haar sterke vaardigheid op het WK in Pau 2020
Foto: Krisztina Horváth

Zeg maar nee dan krijg je er twee

Zo’n negen jaar geleden kwam Vygo terecht bij de familie Houterman. Tante Rian zocht een paard voor haar twee-en vierspan waarmee ze in die tijd klasse 3 wedstrijden reed. Eline was op zoek naar een enkelspan paard. Harry de Ruyter had Vygo en spangenoot Ayco staan en beide paarden verhuisden naar stal Houterman. Vanwege zijn leeftijd, Vygo was toen negen jaar, werd besloten dat Vygo bestemd was voor Eline en Rian nam Ayco op in haar span.

Eline en Vygo tijdens hun eerste training eind 2011
Foto: Privécollectie

Geen eerste klik

“Het klikte niet meteen,” vertelt Eline. De avond dat we de paarden gingen halen, hadden we net ’s morgens mijn favoriete paard Macho in moeten laten slapen. Ik was daar helemaal kapot van en was totaal niet in de stemming voor een nieuw paard. Hij kwam ook nog in Macho’s stal te staan en ik wilde er eigenlijk niets van weten. Maar volgens mijn vader (Jeroen Houterman, red.) zou dit mijn toekomstpaard worden.”

In die tijd maakte Eline deel uit van het Perspectieventeam mennen met een ander paard, Member. Later nam Vygo deze plaats in en groeiden Eline en Vygo, mede dankzij de begeleiding van bondscoaches Ad Aarts en Harry de Ruyter die als trainers verbonden waren aan het Perspectieventeam, naar elkaar toe.

Geen knuffelpaard

Ervaringen in Vygo’s verre verleden bleven hem echter parten spelen: “Hij heeft waarschijnlijk heel vroeger iets meegemaakt als springpaard, want als we in een binnenbak waren met springhindernissen, dan kon ik niets met hem beginnen. Hij sloot zich helemaal af en ik heb echt een band met hem moeten opbouwen. Dat ging niet vanzelf; het heeft ongeveer drie jaar geduurd voordat hij mij volledig vertrouwde. Thuis merkte ik wel dat hij steeds meer zelfvertrouwen kreeg. Zo’n fijn en meegaand paard … dat wilde ik op de wedstrijden ook! In de omgang is hij heel lief, niet heet en heel eerlijk. Maar het is absoluut geen knuffelpaard.”

Externe hulp

“Bij ons thuis is het beleid dat we het maximale uit de paarden willen halen die er bij ons op stal komen. Het is de bedoeling dat de paarden oud worden bij ons en dus hebben we alles op alles gezet om uit te vinden waar zijn behoeften lagen, waar en hoe we hem konden helpen. Wat hem in het verleden is overkomen, daar heeft hij zelf niet voor gekozen. Maar dat maakte het wel lastig!
Tijdens een wedstrijd in Tilburg kwam Harry van Boxtel naar me toe; hij kende iemand die ons waarschijnlijk wel kon helpen. Zo zijn we in contact gekomen met Huub van Veghel, die ons vervolgens vier jaar les heeft gegeven. Volgens ieders verbazing gingen we met sprongen vooruit! Begin 2014 won ik de internationale wedstrijd in Ermelo en daarna kwam er schot in de zaak.”

Dieptepunt

Eind 2014 werden Eline en Vygo opgenomen in het B-kader. In 2016 werd hun harde werken beloond. Bondscoach Ad Aarts selecteerde het duo voor deelname aan hun eerste Wereldkampioenschap in het Oostenrijkse Piber: “Piber was genieten, we waren met een kleine groep met onder andere Jan en Wilbrord van den Broek waar we veel steun aan hadden. Het was heel mooi, maar alles was natuurlijk nieuw en we waren een beetje overdonderd.”
Twee jaar later volgde het WK in Kronenberg, waar ze samen met Saskia Siebers en Frank van der Doelen teamgoud wonnen: “Dat we goud wonnen was heel mooi, maar voor mij persoonlijk was het geen fijn WK. Tijdens de marathon klapte Vygo volledig dicht. Hij pakte totaal niet aan en was teveel met andere dingen bezig. Hij was gewoon niet bereikbaar door de hele entourage. Het was heel lang geleden dat dit was gebeurd en ik had het ook niet zien aankomen. Ontzettend balen dat dit nu juist op het WK moest gebeuren.”
Drie weken later reed Eline’s zus Anouk met Vygo de wedstrijd in Tilburg waar hij vervolgens weer geheel de oude was.

Eline en Vygo tijdens het WK in Kronenberg 2018
Foto: Krisztina Horváth

Zijn hoofd zei me ‘dit komt goed’

Een absoluut hoogtepunt in de carrière van Vygo was de deelname aan het WK in Pau afgelopen oktober. Eerst twijfelde Eline of ze wel zou deelnemen aangezien zij op individuele basis werd uitgezonden. Na overleg met het eigen team werd besloten er vol voor te gaan en alleen maar te genieten: “Hij was zo fijn en zo blij in de aanloop naar – en tijdens het WK. Dit was echt een beloning voor ons harde werken van de afgelopen jaren. Tijdens de tussenstop onderweg naar Pau haalde mijn vader hem van de vrachtwagen en toen ik zijn hoofd zag wist ik al ‘dit komt goed!’. We waren tien dagen met hem alleen en je kon zien dat hij hier volop van genoot.”
Bijzonder was dat Anouk tijdens alle onderdelen in Pau Eline’s groom was. Het was eigenlijk de bedoeling dat Eline met Ayco het WK zou rijden, maar dit paard raakte geblesseerd. Anouk had in 2019 een aantal keren met Vygo gestart en gezien hun band werd besloten dat Anouk voor het eerst (normaliter zit Jeroen in de marathon achterop red.) op een WK zou fungeren als marathongroom van Eline, tijdens de afscheidswedstrijd van Vygo. En zo was de cirkel weer rond.

Eline, Anouk en Vygo in de marathon op het WK Pau 2020
Foto: Krisztina Horváth

Prins Vygo

“Vygo heeft me alles gebracht. Hij heeft me doorzettingsvermogen aangeleerd en hoe ik moet werken aan de band met een paard. Hij heeft me leren voelen, leren kennen en leren begrijpen. Ik kan hem nu heel makkelijk lezen en weet alle knopjes te vinden. Vygo heeft me aan de top van de sport gebracht; dankzij hem kan ik deelnemen op het hoogste niveau en dankzij hem beleef ik plezier aan de mensport. Hij is mijn leermeester en dat maakt het heel speciaal met hem. Het is op stal ook echt een prinsje, knétter-verwend! Zo mag hij bijvoorbeeld wel bij het hooi dat tussen zijn stal en die van Ayco ligt en Ayco niet,” lacht Eline.

Pre-pensioen?

Internationaal gezien is Vygo met pensioen, maar Eline is van plan om hem nog zo lang mogelijk uit te brengen op nationaal niveau: “Ik train hem nog zo’n drie keer per week, weliswaar iets minder intensief maar hij heeft het echt nodig want anders is hij zo gek als een deur! Zijn ego is enorm gegroeid sinds Pau, ik heb mijn handen vol aan hem!”

Eline start komend seizoen op internationale wedstrijden in principe met haar paard Flow, terwijl Ayco herstelt van een langdurige blessure.

Eline en Vygo tijdens het WK Piber 2016
Foto: Maud Peters

Palmares

CAI Dillenburg 2014: 1^e
CAI Heijenrath 2014: 1^e
CAI Horst 2015: 2^e
CAI Chablis 2015: 3^e
NK Beesd 2015: 2^e
Clubkampioenschap Udense Menvereniging 2016: 1e

WK enkelspannen Piber 2016: 20ste
WK enkelspannen Kronenberg 2018: 24ste
WK enkelspannen Pau 2020: 14e

*) Noot van de redactie: in 2019 won Eline het NK met Ayco.

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.