6 februari 2021

Uit de schaduw: Bennie en Willemien Steenblik

In de mensport zijn veel mensen actief achter de schermen. Mennen is nu eenmaal een tak van paardensport die je niet alleen kunt doen. Ondersteuning van familie, partner of vrienden is onmisbaar voor actieve wedstrijdmenners. De wedstrijden waaraan ze meedoen zijn er dankzij de inzet van enthousiaste organisatoren en vrijwilligers. Hoefnet haalt in de reeks ‘Uit de schaduw’ mensen van de achtergrond naar de voorgrond.

Bennie en Willemien Steenblik (beiden uit 1955) zijn al decennialang de drijvende krachten achter de menwedstrijd in het Gelderse Hengelo. Maar het leuke stel ‘je kent ze wel’ is ook op andere vlakken nauw betrokken bij de mensport. Bennie als parcoursbouwer, Willemien als vrijwilliger. Tijd om er achter te komen wat dit echtpaar eigenlijk allemaal doet voor de mensport.

Met de trekker op wedstrijd

Het begon allemaal begin jaren ’80 toen Bennie en zijn kameraad Bennie (what’s in a name) Tiessink hielp met zijn vierspan Welsh B pony’s. De Bennie’s waren woonachtig in respectievelijk Warnsveld en Vorden en kozen er voor om lid te worden van menvereniging In Stap en Draf in Hengelo aangezien bij deze club al meerdere wedstrijdmenners waren aangesloten. Het tweetal trainde zo’n drie keer per week en namen deel aan wedstrijden in de Achterhoek. Een bewuste keuze, want er was geen vrachtwagen beschikbaar voor het vervoer. Bennie Steenblik reed de trekker met de aanhanger met de pony’s, Bennie Tiessink volgde met de marathonwagen achter de auto. En zo ontstond de liefde voor de aangespannen wedstrijdsport bij Bennie. Bij Willemien duurde het iets langer voordat zij besmet raakte met het menvirus. In het begin profiteerde ze vooral van de tijd dat Bennie van huis was om het huishouden te doen.. even lekker rustig zonder een man thuis!

Ritten met hindernissen

Bennie reed zelf een paar wedstrijden met een tweespan pony’s van Bennie Tiessink en tijdens de Open Dagen van de menvereniging knoopten de Bennie’s nog eens twee pony’s voor het vierspan zodat ze de blits konden maken met een zesspan.

De Bennie’s begonnen als leden van de vereniging met het organiseren van ‘een rit met hindernissen’, waarvoor zij langs gingen bij de boeren om te vragen of er in hun weiland een hindernis gebouwd mocht worden. De hindernissen bestonden veelal uit tonnen, strobalen en er werden er een paar in het bos uitgezet. Bennie legde hiermee de basis voor zijn carrière als parcoursbouwer.
“Ik probeerde onderweg altijd een stuk bos te vinden,” vertelt Bennie. “En we hebben ook wel eens door de waterbak van de Rijvereniging in Vorden gereden, dat vonden de menners machtig mooi!”
Bennie zorgde er niet alleen voor dat de hindernissen werden afgevlagd, hij regelde samen met Willemien ook wat mensen om een en ander in de gaten te houden en om er voor te zorgen dat de inwendige mens niets te kort kwam. De rit, georganiseerd aan het begin van de bouwvakvakantie, werd (en wordt inmiddels) traditioneel afgesloten met een barbecue. Willemien hielp mee met de organisatie hiervan en zodoende werd ze gevraagd zitting te nemen in het bestuur van de menvereniging.

“Bij deze ritten met hindernissen gaven we iedereen de gelegenheid om mee te rijden, zowel de recreatie-als de wedstrijdrijders. Juist omdat het niet alleen voor de wedstrijdmenners was, kweekten we veel goodwill binnen de vereniging. Op een gegeven moment plakten we er ook een vaardigheidsparcours aan vast. Een aantal menners had toen zoiets van ‘dat ga ik echt niet doen, dat is niets voor mij’, maar wij hebben ze er toen van kunnen overtuigen om het wel te doen. Dat heeft er toe geleid dat ook de ‘pleziermenners’ het ontzettend naar hun zin hebben bij ons. Wij zijn echt één vereniging.”

Bennie is niet te beroerd om even te helpen tijdens de veterinaire keuring
Foto: Krisztina Horváth

Van het ene naar het andere huishouden

In die tijd was Harry Niesink de parcoursbouwer in Hengelo. Elly Stel maakte als KNHS-parcoursbouwer de tekeningen, Harry zorgde voor de uitvoering. Harry’s vrouw Willy was verantwoordelijk voor het secretariaat en toen het echtpaar zich rond 1994 terugtrok uit de vereniging, namen Bennie en Willemien hun taken over. Willemien voerde niet alleen het bestuurssecretariaat, maar was ook verantwoordelijk voor het wedstrijdsecretariaat.
Na een aantal jaren begon Bennie zelf de hindernissen te tekenen en nam hij eigenlijk de volledige taak van parcoursbouwer op zich. “Dit ging een poosje goed, maar toen trok de KNHS toch aan de bel en moest ik mijn officiële papieren halen. Ik hoefde alleen maar mijn theorie te halen, praktijkervaring had ik genoeg. In 2007 ben ik officieel KNHS-parcoursbouwer geworden voor de (toen nog) klasse 1-2-3. In 2010 heb ik stage gelopen waarna ik ook voor de klasse 4 mocht bouwen.”

‘Zou je wel aan een computer beginnen op jouw leeftijd?’

Willemien maakt sinds jaar en dag deel uit van de wedstrijdcommissie en heeft de evolutie van de moderne technologie van dichtbij meegemaakt: “Voorheen werd ik de hele tijd door gebeld, met name vlak voor de wedstrijd. Onze kinderen werden er soms helemaal gek van! Nu gaat het allemaal een stuk makkelijker met het digitaal inschrijven, correspondentie via de mail en tegenwoordig de communicatie via de app.” vertelt Willemien.
Ze vervolgt: “Ik ben het hele jaar door bezig met de wedstrijd. Deze vindt altijd plaats in oktober, maar soms moet ik voor de wedstrijd van dit jaar al dingen klaar hebben voor de wedstrijd van het jaar er op! We hebben tot nu toe ook ieder jaar een programmaboekje gemaakt voor de wedstrijd, wat enorm veel werk is. Overigens ben ik door onze oudste dochter die toen vijf jaar oud was, op een computercursus terecht gekomen. Ik wilde niet achterblijven. Kun je nagaan, ik was toen begin dertig en er werd tegen me gezegd ‘zou je dat wel doen op jouw leeftijd?’, haha! Jurylid Cees Sol heeft me ooit eens tot diep in de nacht geholpen bij het maken van een tabelletje in Word waar ik niet uitkwam, maar sindsdien ben ik dit nooit meer vergeten!”

Van parcoursbouwer naar regelaar

De laatste jaren is de functie van Bennie in Hengelo geleidelijk aan veranderd van parcoursbouwer naar wedstrijdleider en regelaar: “Een aantal jaren geleden liep Hanne-Louise de Koning stage bij mij op de wedstrijd in Markelo en zodoende is zij bij ons in Hengelo terecht gekomen. Ik vond dat zij een mooie wedstrijd verdiende om te bouwen en hierdoor kreeg ik mijn handen vrij om meer dingen te regelen.” Hanne Louise introduceerde twee vaardigheidsparcoursen in Hengelo; één voor de klasse L en één voor de klasse M en Z. “Dit past super bij onze vereniging. Op deze manier is het voor de rijders leuk en voor onszelf ook,” licht Bennie toe.

Bennie Steenblik als TD in gesprek met Govert de Koning
Foto: Sandra Sukel

Contacten en gezelligheid

Willemien voelt zich als een vis in het water bij haar secretariaatswerkzaamheden: “Ik heb eigenlijk niks met paarden, maar wel met mensen. Ik vind de contacten en de gezelligheid er omheen heel erg leuk. Ik ga niet gauw naar de hindernissen kijken, maar ik vind het wel leuk om als vrijwilliger in het veld mee te helpen op andere wedstrijden. Mijn reglementenkennis komt hierbij goed van pas. Zo was ik eens starter/finisher van het (in die tijd) E-traject toen er een aanspanning galopperend binnen kwam. Toen heb ik hem wel even verteld dat dat niet de bedoeling was!”
Willemien gaat ook regelmatig met Bennie mee als hij hindernissen gaat afvlaggen en als er voor haar niets te doen is op een wedstrijd vindt ze het heerlijk om de omgeving per fiets te verkennen.

Willemien helpt regelmatig mee als vrijwilliger
Foto: Theo Janssen

Teamwork

Bennie is als parcoursbouwer en/of Technisch Afgevaardigde betrokken bij een groot aantal wedstrijden. In de functie van TA begeleidde hij meerdere wedstrijden waardoor hij veel meemaakte en de reglementen goed moest bijhouden, wat hem steeds weer van pas komt. Bennie heeft onder meer de wedstrijden in Hengelo, Hellendoorn, Wenum Wiesel en Gorssel op zijn naam staan.
Ook is hij assistent parcoursbouwer op de internationale wedstrijden in Exloo, Kronenberg en Valkenswaard en was hij betrokken bij de WK’s in Breda en Kronenberg. “In 2016 op het WK in Breda waren we met Jeroen Houterman, Rinie van de Burgt, Govert de Koning en ikzelf. We hebben toen met z’n vieren in één dag alle acht hindernissen afgevlagd. Er stond van tevoren niets op papier, maar we waren het direct met elkaar eens, dat was een geweldige ervaring!”
Bennie haalt zijn voldoening en plezier uit dit teamwork: “Wat het zo mooi maakt, is dat je met een ploeg mensen iets goeds neer kunt zetten, gepaard met veel gezelligheid. We maken de hele dag grappen en grollen, maar we kunnen ook heel serieus zijn en we denken na bij alles wat we doen. En wij werken de hele dag zonder alcohol te drinken, maar als de dag er op zit genieten we met z’n allen van een heerlijk biertje!”

Bennie Steenblik als assistent parcoursbouwer op het WK Breda 2016
Foto: Krisztina Horváth

Hengelo 2.0

Bennie en Willemien kijken uit naar komend seizoen, waarin er hopelijk weer wedstrijden kunnen plaatsvinden. Evenals in 2020 staat Hengelo met twee wedstrijden op de kalender; één voor de pony’s en één voor de paarden.
“We hadden de laatste jaren een groot aantal inschrijvingen en vorig jaar zomer zaten we al rond de 130 aanmeldingen. Het maximum is 100 deelnemers, wat zou betekenen dat er voor een groot aantal ‘trouwe’ deelnemers geen plek meer was. Hierdoor hebben we de mogelijkheid bekeken of we twee weekenden zouden kunnen organiseren,” vertelt Willemien. “In 2019 hadden we naast onze reguliere wedstrijd in oktober ook het KNHS-kampioenschap en we waren dus wel iets gewend! Helaas moesten we uiteindelijk, op de laatste maandag voor aanvang van de wedstrijd, de voorbereidingen staken vanwege de aangescherpte coronamaatregelen.
Het is super om te zien hoe populair onze wedstrijd is en wat de organisatie van het KNHS-kampioenschap ons heeft gebracht. Hierdoor is een groot aantal menners, dat nog nooit bij ons geweest was, enthousiast geworden over onze wedstrijd en zij willen graag terugkomen.”

Veertig jaar en nog niet klaar

Willemien heeft tot de geboorte van hun drie dochters als bloemist gewerkt en vervolgens gaf zij thuis cursussen bloemschikken. Na een carrière als administratief medewerkster in de zorg is Willemien nu met vervroegd pensioen en past ze tweeënhalve dag op de kleinkinderen. Bennie is timmerman ‘maar doet van alles op de bouw’ en gaat vanaf oktober van zijn pensioen genieten. Dit enthousiaste en goed op elkaar ingespeelde tweespan is bijna 40 jaar actief achter de schermen van de mensport en heeft er gelukkig nog lang niet genoeg van!