23 maart 2021

Uit de schaduw: Michael Mayer

In de mensport zijn veel mensen actief achter de schermen. Mennen is nu eenmaal een tak van paardensport die je niet alleen kunt doen. Ondersteuning van familie, partner of vrienden is onmisbaar voor actieve wedstrijdmenners. De wedstrijden waaraan ze meedoen zijn er dankzij de inzet van enthousiaste organisatoren en vrijwilligers. Hoefnet haalt in de reeks ‘Uit de schaduw’ mensen van de achtergrond naar de voorgrond.

Michael Mayer

De 40-jarige Michael Mayer is geboren in het Zwitserse Graubünden en is werkzaam bij de politie Berner Oberland. Michael is een van de jongste internationale driesterren parcoursbouwers. Voorheen was hij zelf actief enkelspanrijder en groom van landgenoot Werner Ulrich bij de vierspannen, als parcoursbouwer hoopt hij ooit parcoursen voor een WK te ontwerpen.

Internationale mencarrière

De familie Mayer zit al generaties lang tussen de edele viervoeters. Michael’s opa had een hotel met een koetsbedrijf, zijn vader Werner was springruiter, maar stapte later over naar de mensport en startte bij de tweespannen. Toen zijn vader in 2004 stopte met de wedstrijdsport, ging Michael enkelspan rijden met Lajozs, één van de twee paarden. In de vijf jaar dat hij actief was met Lajozs stond hij keer op keer op het podium van de Zwitserse kampioenschappen en mocht hij deelnemen aan twee wereldkampioenschappen.
Toen het pensioen van Lajozs naderde kwam hij erachter dat toppaarden in de enkelspansport niet makkelijk te vinden zijn en door veranderende prioriteiten in zijn privéleven, stopte hij met zijn carrière als actief menner.

Michael bleef op een andere manier aanwezig op de menwedstrijden: hij nam de Zwitserse website Fahrsport-Aktuell over en tijdens zijn werk kwam hij in contact met vierspanmenner Werner Ulrich, die een begeleider zocht voor zijn mennende zoon Stefan. Zo kwam Michael van lieverlee ook terecht bij het vierspan van Werner en vergezelde hij hem vier jaar lang op verschillende wedstrijden in binnen- en buitenland, waaronder drie WK’s: in Riesenbeck (2012), Caen (2014) en Breda (2016) en twee EK’s in Izsak (2013) en Aken (2015).
Michael vertelt: ” Het was een fantastische ervaring om aan het CAIO in Aken te mogen deelnemen. Dít marathonparcours, en met zoveel toeschouwers, dat is gewoon uniek. Maar ook in Hongarije rijden is heel bijzonder, de menwedstrijden daar zijn meestal echte volksfeesten.”

Michael Mayer met Lajozs
Foto:

Van koets naar parcoursbouwer

In zijn tijd achterop de wagen was Michael ook al speaker bij zijn thuiswedstrijd in Vaduz, een functie die hij eveneens uitoefende in Oostenrijk en Duitsland. Maar hij breidde zijn kennis en kunde ook uit met de opleiding en examen tot nationaal parcoursbouwer. In 2018 kwamen daar internationale wedstrijden bij.

Michael vertelt: “De uitdaging van een parcoursbouwer is om voor iedereen, van enkelspan pony tot vierspan paarden, iets te bouwen dat gevarieerd, uitdagend en stijlvol is. Om dat alles in evenwicht te brengen is niet altijd gemakkelijk. Maar niet alleen de marathon is leuk, ook de ‘Töggelen’ (vaardigheid) , want hierbij gaat het om de beslissing in de wedstrijd of zelfs de beslissing van een kampioenschap. Als parcoursbouwer kun je veel invloed uitoefenen en creatief zijn. Bouw je meer op snelheid, bied je technische verfijningen aan of probeer je beide te combineren – het is elke keer weer een nieuwe uitdaging.”

Michael bouwt zijn parcoursen zoals hij ze zelf graag zou willen rijden: “Mijn gevoel zegt dat het een voordeel is dat ik in meerdere disciplines heb gereden: als actief enkelspanmenner, trainingen met mijn vader in het tweespan en bij Werner Ulrich en Tomas Eriksson bij de vierspannen. Ik ken alle dimensies.”

Michael als groom bij Werner Ulrich
Foto:

Een beetje 'show' maken

De perfecte marathon ligt voor Michael op een terrein met heuvels, dalen en wateroversteken: “Dat is wat een marathon aantrekkelijk maakt, het moet een beetje ‘show’ opleveren voor de toeschouwers! En ik werk graag met de natuur, maar dat is helaas niet altijd en overal mogelijk. De mix van vrij eenvoudige, spectaculaire hindernissen in combinatie met technisch veeleisende onderdelen levert een goede marathon op.”

Voor Michael is de decoratie van hindernissen niet zo belangrijk: “Natuurlijk willen we allemaal graag mooi aangekleedde hindernissen zien zoals in Aken of bij kampioenschappen, maar in veel gevallen is het een financiële kwestie voor de organisatoren. Het belangrijkste in de marathon is dat zowel de hindernissen zelf als de bijbehorende lijnen paardvriendelijk zijn.”

Hij vervolgt: “Qua entourage zijn de klassiekers Riesenbeck, Aken en Beekbergen prachtig, maar een landelijke wedstrijd zoals het CAI Lähden bij Christoph Sandmann heeft ook bijzondere charme. Dat is een echt volksfeest! En Windsor … wie zou er niet een keer door de tuin van de Britse koningin Elisabeth willen rijden?” Michael relativeert: “Voor de sport is het meest belangrijk dat er voldoende wedstrijden zijn, niet alles hoeft bombastisch te zijn.”

Parcoursen bouwen voor een indoor is een heel andere dimensie, waarbij veel meer nadruk ligt op het ‘show-aspect’. De ruimtes zijn kleiner en vraagt een andere manier van bouwen. Michael: “De mensport krijgt een platform om zich te presenteren en er moet actie zijn zonder dat het te gevaarlijk wordt. Te makkelijk mag het ook niet worden, het moet spannend blijven. “

Michael was in 2020 de parcoursbouwer in Exloo en zou dit ook in 2021 zijn
Foto: Krisztina Horváth

Toekomstdromen

Michael zou het liefst nog eens een parcours op een wereldkampioenschap willen bouwen: ”Het maakt mij niet uit in welke discipline. Natuurlijk wil je dan ook de Formule I, de vierspannen hebben, maar als enkelspanrijder vind ik deze categorie net zo belangrijk. En op weg daarheen zou het leuk zijn om verantwoordelijk te zijn voor een van de genoemde klassiekers!”

Bron: PferdeWoche. Bewerking: Hoefnet