26 oktober 2022

Jeroen Chapeau, oh nee .…..van Dongen

We mogen hem een jaar lang ‘Jeroen Chapeau’ noemen want op 4 september won hij de Chapeau!-prijs. Deze ereprijs wordt jaarlijks uitgereikt door Stichting Bevordering Wedstrijdmensport om personen die achter de schermen veel voor de mensport betekenen in het zonnetje te zetten. Zijn echte naam is Jeroen van Dongen, maar wie is hij en wat doet deze fanatieke vrijwilliger die in het dagelijks leven financieel analist is bij UPS? Hoefnet ging op onderzoek uit.

De 48-jarige Jeroen woont samen met zijn vrouw Hetty in het Brabantse Kaatsheuvel. Al sinds zijn zevende levensjaar rijdt hij paard en zo’n tien jaar geleden is hij overgestapt naar het mennen. Jeroen: “We rijden puur hobbymatig met sinds een paar maanden een 8-jarige Marismeño, een Spaans bergpaard, en dat is altijd dik genieten met het natuurgebied De Loonse en Drunense Duinen in onze achtertuin. Hetty rijdt nog steeds onder het zadel en daarnaast vergezelt ze mij altijd op de wagen. Dat Hetty altijd meegaat is niet alleen gezellig en veilig maar in mijn geval ook noodzakelijk want al vanaf mijn geboorte heb ik een lichamelijk beperking waardoor ik in een rolstoel zit en dus niet zelf van de wagen kan springen als er iets gebeurt.”

Hetty en Jeroen op pad in Loonse en Drunense duinen met hun Spaanse bergpaard Delio.
Foto: Privécollectie

Leren mennen met manegepony

Jeroen en Hetty zijn al jaren als toeschouwer te vinden op bijvoorbeeld Indoor Brabant en in Aken. Niet alleen om de mensport te bewonderen maar ook de springsport vinden ze mooi om te zien. Daarnaast stak Jeroen op regionale springwedstrijden als vrijwilliger ook al graag de handen uit de mouwen. Hoe rol je dan in de mensport? Jeroen: “Na jaren onder het zadel te hebben gereden, ben ik op een gegeven moment op zoek gegaan naar iemand die menles gaf zonder dat je daarvoor direct een eigen paard nodig had. Dat vond ik bij stal Sintels in Breda, waar ik heb leren mennen met een manegepony. Eén van de instructeurs, Hugo Gommers, was hoofd hindernisrechter bij een menwedstrijd in Breda. Hij vroeg of ik een keer wilde meehelpen en zo raakte ik besmet met het menvirus.”

Hoofd hindernisrechter

Inmiddels is Jeroen zo’n 4 á 5 jaar zelf hoofd hindernisrechter. Wat houdt dat precies in en wat vind je zo leuk aan het vrijwilliger zijn? “Je staat met een groepje van zo’n 4 of 5 mensen op één marathonhindernis, die allemaal dezelfde hobby hebben, als gelijkgestemden hebben we dus altijd iets om over te kletsen. Je maakt vrienden en bouwt een enorm gezellig netwerk op want je komt regelmatig dezelfde mensen tegen. Daarnaast sta je altijd op de beste plek van een wedstrijd, een eersterangs plaats midden in de strijd. Als hoofd hindernisrechter ben je een soort van chef op één van de te rijden hindernissen. Iemand staat te tekenen welke route de aanspanning door de hindernis neemt, voor het geval dat er een fout gemaakt wordt, zodat precies is vastgelegd waar het fout ging. Iemand bedient de automatische klok. Er staan 2 mensen met de stopwatch voor het geval de automatische klok ons in de steek laat. Daarnaast fluit er iemand zodat de deelnemer weet dat de hindernis vrij is en hij/zij houdt eventuele wachttijden bij. Ik vul dan de papieren in waarop wordt ingevuld of er eventueel strafpunten zijn en wat de exacte tijd is. De jury is uiteindelijk eindverantwoordelijke maar die staat meestal niet op een hindernis, dus als er iets misgaat dan moet ik die erbij roepen en gaan we in overleg. Je moet dus wel echt de spelregels goed kennen en weten wat er echt gebeurd is. Er staat tegenwoordig heel veel publiek met een camera dus als je een fout maakt………..”

“Ik vind het gewoon leuk en gezellig om te doen en als je eenmaal in het bestand van vrijwilligers zit dan komt het goed”, zegt Jeroen lachend, “tijdens het outdoorseizoen ben ik actief op ongeveer tien menwedstrijden.”

Verrast

De Chapeau! werd uitgereikt tijdens het KNHS kampioenschap samengesteld mennen in Tilburg. Jeroen was heel verrast toen hij deze ereprijs in ontvangst mocht nemen. “Zeker omdat ik het nog maar relatief kort doe, ik had het echt niet zien aankomen. Op het secretariaat vroegen ze of ik na afloop nog even wilde blijven omdat ze me iets wilden vragen en toen kreeg ik de trofee uitgereikt. Super leuk natuurlijk.”

Waar heb je de trofee neergezet? “Nadat mijn naam erop is gegraveerd, kreeg hij een prominente plaats in onze woonkamer. Als je kijkt naar mijn voorgangers die hem gewonnen hebben, is het een illuster rijtje dus ik ben best trots dat ik daar bij mag horen”, aldus Jeroen.

Jeroen van Dongen ontving de Chapeau! tijdens het KNHS kampioenschap in Tilburg
Foto: Photowerken

Opvolger

Jeroen geeft aan nog zolang het kan vrijwilliger te willen blijven omdat het echt zijn hobby is. Volgend jaar zal de trofee worden doorgegeven aan iemand anders en zal hij samen met het bestuur van Stichting Bevordering Wedstrijdmensport besluiten wie dat wordt. Heeft Jeroen al iemand in gedachte? “Ik heb daar al wel over nagedacht maar nog geen antwoord op. Er zijn in mijn ogen meerdere personen die hem verdienen. Gelukkig heb ik nog bijna een jaar om daarover na te denken”, besluit hij lachend.

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.