28 december 2023
Kerstindoor Geldrop: Veel sfeer en beleving
De Eerste Geldropse Menclub sloot het jaar 2023 af met hun tweede wedstrijd van de EGM – IndoorMinimarathonCompetitie 2023 / 2024 bij ruitersportcentrum manege Meulendijks. Een geweldige accommodatie voor de indoormensport met een rijhal van 90 meter lengte en een sfeervolle, volledig in kerststijl aangeklede foyer, waar een drankje en een overheerlijke kleine tot middelgrote maaltijd kon worden genuttigd.Ruim 100 menners verschenen aan de start. Daarnaast was er een twintigtal deelnemers dat onder het zadel reed. Een groot aantal in totaal, waar de organisatie met trots op terugkijkt. Zij heeft vooral ook genoten van de spectaculaire, paardvriendelijke sport die door hen geleverd werd.
Het parcours
Parcoursbouwer Ties van Gog had een parcours va 748 meter lang neergezet. De lengte was enigszins in het nadeel van de kleinere pony’s bij de enkelspannen.
De afgereden ballen van de enkelvoudige poorten werden door de deelnemers redelijk evenredig over die doorgangen verdeeld. Poort 1 moest het een enkele keer ontgelden, omdat de paarden of pony’s de aankleding als markering van deze poort te spannend vonden. Daarnaast werd op deze poort één keer de molenrem, na het aanrijden van de start nog te strak ingedrukt, waardoor het rijtuig niet recht de doorgang passeerde. De ballen van de schuinopgestelde poorten 2, 3, en 6 toucheerde de bodem, wanneer de combinatie te enthousiast door de bocht, niet geheel in rechte lijn, de hindernis nam.
Poort 5 kreeg 25 keer een knock down, verdeeld over de twee manches. Het rollen van de ballen was sterk van invloed hoe de rijder uit minimarathonhindernis 4 kwam gereden. Het verlaten achterwaarts door A gaf de meest gestroomlijnde aanvliegroute. Dit was wel een technischere lijn in de te rijden route van deze hindernis. De hindernissen kenden overigens vele alternatieven, zodat een ieder zijn eigen plan kon smeden.
Dat gold zeker ook voor hindernis 8. De korte route van C naar D was met name voor de grotere paarden redelijk technisch, zodat na de C op de rechterhand richting D, voor de neutrale kijker een spectaculairder en paardvriendelijker beeld opleverde. Poort 11 en 13, die tegenovergesteld aan de korte zijdes van de rijhal stonden opgesteld, gaven een afstand van ruim 100 meter waardoor snelheid gemaakt kon worden. Het was dan wel gewenst om de aanspanning door de twee opgestelde oxers (de reeds eerder gereden 9 en 12 ) te loodsen.
Marathonhindernis 14 leverde, door de alternatieven niet veel problemen voor de aanspanningen. Een kleine uitzondering was Brent Jansen. Door een kleine stuurfout of eigen inzicht van Naugty Girl, reikte diens neus behoorlijk dichter bij het dak en werd een element onder de voeten genomen. Dit leverde 5 strafsecondes op en werk voor de organisatie. Het leed werd verder voor een groot deel opgelost, doordat vader Jan, geheel spontaan, een vergoeding neerlegde op het secretariaat. Tenslotte moest poort 15 af en toe worden rechtgezet, omdat men wellicht te enthousiast naar de finish wilden of men dacht na H. 14 de klus geklaard te hebben, door de redelijk gemakkelijk opgestelde eindpoort. Naar de mening van vele rijders, terloops opgevangen, stond er een aantrekkelijk parcours dat ondanks de listigheden goed te rijden was.
Taart
Halverwege de tweede wedstrijddag werd de wedstrijd even stilgelegd door de fam. Kuenen en fam. van Riel, omdat zij de organisatie wilden verheugen met een bovenmaatse slagroomtaart met een print van hun aanspanning. Dit als blijk van waardering voor het mogen en kunnen rijden van de wedstrijden bij EGM. Initiatiefneemster Jolanda van Riel kon helaas vanwege een, hopelijk kortstondig, ziekbed niet aanwezig zijn. De taart werd met een volledige verbaasd en verrast gezicht door de wedstrijdleider in ontvangst genomen en beloofde deze met het gehele team met smaak te zullen gaan nuttigen.
Op haar beurt beloonde de organisatie deze twee, volledig uitgedoste, aanspanningen in kerststijl met een gepaste attentie.
Resultaten
Bij de 1 PO rubriek waren de grotere pony’s, zoals eerder gezegd, toch wel lichtelijk in het voordeel. De strijd werd, zoals voorgaande keer, gewonnen door Dirk Bastiaans, mede door een razendsnelle tijd in de tweede manche. Op ruim één seconde werd hij gevolgd door Frank Vissers en hij idem dito door Jack Lamers.
Op de eerste wedstrijddag legde Frans Marijnissen bij 2 PO’s een grote druk op bij zijn concurrenten in deze minimarathonsport. Mede door een foutloze, snelste tijd overall, in de tweede manche moesten Dennis Rijntjes, met de razendsnelle Palomino’s en Marcel Coolen Welsh C het onderspit delven. Beiden kwamen ruim 10 sec. in straftijd na diens voorganger over de uitstreep.
Bij de vierspannen was het schavot volledig Belgisch. Kenny Kanora wist de hoogste trede te bereiken, wat hem overigens niet vreemd is. Een tweede plaats was er voor Johan Beliën met zijn zeer dappere Shetlanders. Het trio was compleet met Bernd Wouters op de laagste stand. Normaal mengt zich Nick Weijtjens uit Zutendaal zich ook in deze Belgische strijd, maar kon door een te stijf been, gedwongen door gips, na een misschien wel te enthousiaste wintersport de kamp niet aangaan. De enige Nederlandse deelnemer Stephano Mulder kon erg goed meekomen, totdat na het harnachement na poort 6 in de tweede manche parten speelde en de groom moest afstijgen. Britt Luycks reed heel verdienstelijk haar span in haar prille carrière als vierspanrijdster naar een vijfde plek.
Charissa de Ridder was oppermachtig bij de 1 PA klasse. Met twee, zeer snelle en foutloze manches besteeg ze de eerste plaats. Met twee afgereden ballen in beide manches bleef een tweede plaats binnen bereik. Dirk Vanhees, eveneens met twee strafballen in de eerste manche, op dit moment dus nog 10 seconden, werd met ruim dertiende seconde derde. In zijn stijlvol gereden tweede manche wist hij Charissa op twee seconde te naderen.
Bij de tweespan paarden mengde zich niet iedereen in de strijd. Niels Vermeulen, normaal voorin gerangschikt, deed het, wellicht vanwege een strategisch plan richting de selectiewedstrijden in januari, wat rustiger aan. De strijd in deze categorie werd gewonnen door Leo van de Burgt, gevolgd door Marcel Marijnissen op amper 3 seconden in de eindtijd. Een zeer gerespecteerde derde plaats was er voor Anne Zaayer, die trainen in de wintermaanden erg belangrijk vindt voor de paarden, vandaar haar aanwezigheid.
Bij de vierspannen paarden was er de tweekamp tussen Jonas Corten en Menteam Willems. Jonas won met overmacht, vanwege jarenlange ervaring, inmiddels rijdend in de M-klasse tegenover de grotere friese paarden en de menner, die in de L-klasse gaat beginnen.
Het leukst was het uiteraard bij de jeugd. Vier deelnemers, volgende keer wellicht vijf. Groeiende gelukkig. Ilse Looijmans, Fleur Vorstenbosch, Chelsea van Dijk en Kaya Martinus reden naar eigen kunnen, met meer of minder hulp van pappa. Voor hen was er in deze voorronde, als aanzet naar de grote prijsuitreiking in februari aan het einde van de competitie
Foto: Vanessa Elst
