13 januari 2023

Het MEN-moment van … Angelica Kwint

De Hoefnet eindejaars-challenge ‘My Most MENorable MEN-Moment’ leverde drie mooie winnende verhalen op, maar uiteraard hebben we van alle inzendingen genoten. Ook deze mooie, herkenbare of ontroerende verhalen willen we jullie graag laten lezen of zien.
Hieronder het MEN - moment van Angelica Kwint.

Wat was het jaar 2022 spannend voor ons. Onze fjord Zerre was herstellende van een flinke peersblessure. In september van dit jaar kregen we te horen dat we mochten gaan opbouwen met draven en galopperen. We mochten al snel opbouwen omdat we al een jaar lang aan de hand gestapt hadden. Nu konden we toch weer stiekem dromen om dit jaar nog een marathon mee te pakken. Zo gezegd zo gedaan. Om een stok achter de deur te hebben en er goed voor te trainen gaven we onszelf op voor de marathon in Leusden eind november. Dit moest haalbaar zijn. Dan wel niet op eigen tempo en snelheid wat we hadden, maar meerijden moest gaan lukken toch? 

Samen met het paardenvriendje van Zerre, Gwennith van 30 jaar, gingen we het draven opbouwen op het harde. En toen mochten we in een keer galopperen. Wat was dat raar, maar o zo fijn! En toen was het in een keer de week voor 26 November. We hadden goed opgebouwd met draven en galopperen. Maar gaat het dan echt gebeuren? Gaan we na 2 jaar weer echt een marathon rijden? Toen maakte de vereniging bekend dat ze op de vrijdagavond voor de marathon een marathon te zadel deden. Wat gaaf! Ik had mijzelf opgeven met Gwennith om hieraan mee te doen. Gewoon voor de lol en kijken wat ze nog wilde doen. Dit omdat ze wel al 30 jaar is. Daar reden we dan. Gwennith rook de sfeer en was niet meer te houden! Wat ging ze hard en wat had ze er plezier in. Het was zo gaaf om dit nog met haar te kunnen doen. Ze heeft zo hard gereden dat ze ook gewoon nog 4e is geworden. Dit rondje was alvast ter voorbereiding op de dag voor morgen waar ik als groom zou staan. 

En toen was de dag daar. We waren rustig aan het losrijden en Zerre vond het allemaal wel prima. Wij zaten echter vol zenuwen op de wagen. Hoe gaat ze het vinden/hoe gaat haar been het houden/ is het nu niet te vroeg? Toen werden we de ring in geroepen. Het was tijd. Tijd om weer voor het eerst in 2 jaar na ziekzijn van mijn moeder en de peesblessure van Zerre weer een marathon te starten. De bel ging. Normaal vertrekt Zerre dan in volle galop. Nu durfde ze niet te galopperen. Het leek wel alsof ze het niet kon geloven dat ze weer mocht. Gedurende het parcours durfde ze een klein galopje aan. Wij zaten alle twee volop te genieten op de wagen dat we eigenlijk niet meer met het parcours bezig waren. En dat was te merken  helaas in de laatste hindernis maakte we en fout die wijzelf niet door hadden en mochten we niet verder in het parcours. Maar dat vinden wij helemaal niet erg. We gingen gewoon nog voor een tweede rondje en het eerste rondje nam niemand ons toch meer af. En daar gingen we dan. Op voor het tweede rondje. Zerre durfde al wat meer te galopperen en reden een nog best goede tijd. 

Wij hebben zo onwijs genoten van dit weekend met onze pony`s. Een fout maken in een parcours vinden wij niet erg, als je het maar naar je zin hebt en dat we hadden we. Wij gaan deze wedstrijd nooit meer vergeten en zijn zo blij dat we weer mee kunnen doen met de marathon! 

Menteam Kwint hoop nog veel meer mooie herinneringen te gaan maken. 

Hartelijk dank voor je inzending Angelica Kwint. Je krijgt twee Hoefnet-petjes thuisgestuurd!

Foto: Privécollectie

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.