6 maart 2023

Melanie van de Bunt doet nieuwe motivatie op in Florida

De afgelopen zes weken vertoefde tweespan ponymenster Melanie van de Bunt in de Verenigde Staten. Ze reed er wedstrijden, gaf instructie, begeleidde menners en zag de verschillen tussen de mensport in Amerika en Nederland.

“Ik was op uitnodiging van Geir Kanstad en zijn vrouw Roberta Greeno in Ocala, Florida, waar zij een pensionstal hebben. Daar komen mensen uit alle staten van Amerika een aantal maanden naar toe om te trainen en wedstrijden te rijden. Ik heb daar van alles gedaan: paarden en pony’s rijden, paarden beleren, mensen begeleiden en lesgeven en ik heb ze geholpen met van alles en nog wat.” Twee dingen vielen Melanie op: beoefenen van de mensport is daar een kostbare aangelegenheid én het niveau ligt aanmerkelijk lager dan in Nederland.

Pensionados

“Zie je bij ons veel jonge menners en veel jeugd, daar zijn het vooral oudere mensen die mennen, met name gepensioneerden”, vertelt ze. Ook met training en instructie gaat het daar anders. “Er is weinig instructie. Er zijn veel trainingsstallen en mensen brengen daar hun paarden naar toe om ze te laten trainen. Die trainers verbeteren de paarden, maar niet de mensen. Het basiskennis-niveau van de menners kan en moet beter en ik vind dat echt een taak van ons als instructeurs. De mensen zouden veel meer uitleg en toelichting moeten krijgen waarom je dingen op een bepaalde manier doet.”

Melanie in actie op de wedstrijd in Grand Oaks met het span van Geir Kanstad
Foto: Privécollectie

Ruim binnen de tijd

Melanie maakte er ook kennis met de Amerikaanse wedstrijden en reed met een span pony’s van Geir Kanstad (de valkjes Peanut en Calvin) twee wedstrijden. Dat was vooral bedoeld om de pony’s meer ervaring op te laten doen. Ze reed een nationale – en een FEI-wedstrijd. Daar merkte ze dat het niveau van de wedstrijden heel anders is dan hier.
“Je kunt in Amerika zelf per wedstrijd bepalen in welke klasse je wilt rijden. Er is geen winstpuntensysteem zoals wij dat kennen. Vooral in de vaardigheid is het niveau heel anders. Ze beginnen daar met +30 centimeter en pas als je op het allerhoogste niveau rijdt, is het +20. Ik vroeg of ze voor mij het parcours op +20 wilden zetten en reed 79 seconden binnen de tijd! Ze houden in de basis het niveau dus te laag.”
En de andere onderdelen? “Ze hebben in de dressuurproeven wel een leuke opbouw zitten, maar je moet in alle klassen de proef uit je hoofd rijden. Dat vind ik dan wel weer pittig. Maar de jurering is weer niet zo streng. Er zijn maar weinig juryleden en die zijn niet kritisch genoeg. Dat helpt natuurlijk niet om het niveau te verbeteren. Want als je pony uit elkaar loopt en je toch 48 strafpunten krijgt…..”

Korte hindernissen

Ook de opbouw in de marathon is anders. In de lagere klassen zijn de hindernissen tot en met poort D. Vervolgens in de volgende klasse tot en met E en in de zwaarste klasse tot en met F. Gevraagd naar Melanie’s advies aan de Amerikaanse wedstrijdsport: “Ik zou gaan voor meer opbouw van de niveaus en iedereen leren om gewoon tot en met F te rijden.”
En verder? “Ze moeten van trainers naar instructeurs. Dus combinaties als geheel opleiden naar een niveau waarop ze een kampioenschap kunnen rijden.”

In actie tijdens de marathon in Grand Oaks
Foto: Privécollectie

Elitesport

De wedstrijdsport in Amerika kent heel veel enkelspannen en nauwelijks tweespannen. Ook rijdt iedereen op alle niveaus met een presentatiekoets. De wedstrijdmensport is in Amerika niet erg toegankelijk voor jonge mensen. Dat komt niet alleen omdat de sport daar enigszins is vastgeroest in bepaalde tradities, maar ook door de hoge kosten. “Voor een wedstrijdje zoals we hier de dressuur- en vaardigheidswedstrijden kennen, betaal je al gauw zo’n driehonderd dollar. Samengesteld is dat zo maar duizend dollar voor een nationale wedstrijd”, vertelt Melanie.

Leergierig en gezellig

Er is dus niet zo veel concurrentie, maar volgens Melanie zitten er zeker leuke talenten tussen. Mensen hebben er veel voor over én het is ook nog eens heel gezellig. “Ze willen allemaal heel graag, dus het kan alleen maar mooier worden”, is haar conclusie.
Wat ze de mensen heeft kunnen leren? “Ik deed veel aan de basis en gaf altijd een stukje uitleg. Ik leerde ze om op hun houding te letten en te werken vanuit de rust, dus niet iets willen afdwingen.” Ze voegt er aan toe: “Er is daar veel vraag naar jonge mensen. Ook om te groomen. Als je graag een mooie ervaring op wilt doen en je handen uit de mouwen wilt steken, zijn er volop mogelijkheden.”

Tijdens de wedstrijd in Grand Oaks
Foto: Privécollectie

Toekomst

Het enthousiasme spat er vanaf als Melanie vertelt over haar verblijf in Florida. “Ik was graag langer gebleven, maar hier begint het wedstrijdseizoen en daar wil ik me op gaan voorbereiden. Volgend jaar ga ik weer terug naar Florida.”

Over haar plannen voor dit jaar zegt ze: “Ik rijd nog wat samengesteld en hoop dat ik op het WK in Oirschot mag rijden. Daarna ga ik stoppen met de samengestelde mensport. Ik ben nu weer super gemotiveerd, maar mijn lichaam is niet altijd even goed. Ik heb WK’s gereden en dat steeds weer met een nieuw span, maar er moeten ook andere dingen gebeuren in het leven. In de toekomst blijf ik mijn kennis overdragen. Zo kunnen we elkaar helpen om de sport mooier en beter te maken.”

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.