22 mei 2021

Paard in the picture: Kitty

De paarden en pony’s waarmee we mennen spelen de hoofdrol in de mensport. In de reeks ‘Paard in the picture’ vertellen we het verhaal van een paard of pony die het verdient om in de schijnwerpers te staan.

De Belgische menner Sven Tinlot kreeg in 2009 de toen vijfjarige Haflingermerrie Kitty cadeau van zijn vrouw Evi Vandersmissen. Met behulp van Evi, Marc van Vlasselaer en Jenny Veenstra groeide het duo in de afgelopen 12 jaar uit tot een zeer succesvolle combinatie. Tijd om het verhaal achter haar bijnaam ‘Pocket Rocket’ te weten te komen!

Eerst niet blij met een Haflinger

Tijdens en na zijn beroepsopleiding paardenhouderij in Deurne trainde Sven talloze (spring)paarden. Via via kwam hij in contact met enkelspanmenner Frederik Jans, waarbij hij vervolgens enkele jaren als groom fungeerde. Al gauw kwam de altijd competitieve Sven tot de conclusie dat hij het mennen een prachtige sport vond, maar dat hij toch liever zelf wilde gaan rijden.

Kort nadat Sven zijn toekomstige vrouw Evi had ontmoet in het café, kreeg hij Kitty van haar cadeau: “Evi vond Kitty via een advertentie. Ze stond bij ons in de buurt en was van een meisje dat haar interesse in de pony had verloren toen ze een vriendje kreeg. De ouders hadden weinig met paarden en Kitty was amper zadelmak. Het rijden beperkte zich tot snel op de pony springen, dan zo snel als mogelijk door de schuifpoort rijden, een rondje rond de appelgaard en terug binnen. Dat was wel speciaal om te zien,” lacht Sven. “Ik was in eerste instantie helemaal niet blij met een Haflinger, maar ja, uiteindelijk bleek het ook geen gewone Haflinger te zijn!”

Mennen op de motorcrossbaan

“Kitty was mijn eerste eigen paard. Tot die tijd had ik talloze paarden van andere mensen gereden, maar nooit zelf een paard gekocht. Ik had ook nooit een paard beleerd voor de koets, maar tijdens mijn opleiding in Deurne had ik wel geleerd hoe ik een paard aan de dubbellonge moest longeren en ik had via Deurne ook een beetje ervaring met dravers en sulky’s. Samen met Marc heb ik haar ingespannen en dat was wel spannend! We gingen rijden op een motorcross parcours dat bergop, bergaf ging. Het ging goed, maar Mark zei wel dat ik de volgende keer beter een hoofdstel met oogkleppen kon gebruiken! Overigens rijd ik haar nu wel zonder oogkleppen in de marathon.”

CAI Exloo 2018
Foto: Krisztina Horváth

Winnaar Wisseltrofee

Hoewel Sven zeer competitief is, was het nooit zijn bedoeling om WK’s te gaan rijden: “Mijn idee was om fijn te kunnen rijden en dan te zien waar het schip strandt.” Dit liep echter heel anders dan verwacht. Ruim een jaar nadat Kitty bij Sven en Evi op stal kwam, behaalde het duo al mooie resultaten op nationale wedstrijden. Dit resulteerde zelfs in het winnen van de MenSport Wisseltrofee (2011): “Dat was een hele bijzondere ervaring, tijdens Paard&Koets in de Brabanthallen, wát een spektakel! Daar stonden we dan, als winnaars van de Wisseltrofee, naast Saskia Siebers en Axel die de Wisseltrofee voor Nederland hadden gewonnen.”

‘Fun dat ment’

De langzame aanpak van zijn vaste trainer Marc van Vlasselaer wierp zijn vruchten af: “We hebben Kitty echt de kans gegeven om zich te ontwikkelen en daar veel tijd in gestoken. Evi reed haar regelmatig onder het zadel en werd dan getraind door Jenny Veenstra, de partner van Marc. Marc is zelf geen wedstrijdrijder en houdt bij ons de rust er in. Hij heeft als motto de rust en plezier als basis, als ‘fun dat ment’.”

Semi-profs

“De overgang van nationaal naar internationaal ging eigenlijk heel gelijkmatig. Ermelo 2015 was onze eerste internationale wedstrijd en dat was wel heel anders. Toen kwamen we tot de ontdekking dat het belangrijk is om de sport professioneel aan te pakken. Maar eigenlijk deden we dat onbewust al. Met Marc en Jenny als trainers en Evi is als zelfstandig dierenarts/osteopaat, hadden we alle kennis in huis om als semi-professioneel team goed te kunnen fungeren. Toen zijn we gaan nadenken over ons perspectief. We gingen al regelmatig als bezoeker naar WK’s en inmiddels eindigde een aantal WK-deelnemers steeds vaker achter ons op de internationale wedstrijden…”

Sven en Kitty tijdens hun eerste internationale wedstrijd in Ermelo 2015
Foto: Rinaldo de Craen

Dieptepunt

De goede prestaties resulteerden in een plaats in het Belgisch team op het WK in Minden 2017. Na een prima start in de dressuur kiepten Sven en Kitty in de marathon helaas om: “Dat was wel het dieptepunt in mijn carrière. Ik reed nog niet lang met deze koets en maakte een klein stuurfoutje waardoor we tegen een paal reden en omgingen. Ik baalde enorm, niet alleen voor mezelf, maar ook voor het team dat mij hun vertrouwen had gegeven. We hebben na de marathon Kitty weer ingespannen en ik had echt de tranen in mijn ogen, zo’n moeite had ik er mee.”

Twee jaar later volgde opnieuw deelname voor het Belgische team op het WK in Kisbér-Ászár. Daar eindigde de combinatie op de 22^ste plaats in het individuele klassement en behaalde Sven met het Belgische team de vierde plaats.

WK Kisbér-Ászár 2019
Foto: Krisztina Horváth

Pocket Rocket

In januari publiceerden we op Hoefnet een fotopuzzel met de foto van Sven en Kitty op het WK in Kisbér-Ászár. Daar ontvingen we veel reacties op, waarin iedere keer de naam ‘Driving Team Pocket Rocket’ terug kwam: “Die naam is ontstaan toen we gingen lessen bij Marc en Jenny. Ik met Kitty bij Marc en Evi met haar paard bij Jenny. We reden dan tegelijkertijd en kwamen elkaar ook tegen. Jenny maakte toen een opmerking dat Kitty precies een ‘Pocket Rocket’ is, klein maar supersnel. Zo is die naam ontstaan!”

Will ‘to please’

“Eén van Kitty’s sterkste kwaliteiten is wel haar achterbeen. Ze gaat heel fel met haar been van achter naar voren. En ze is goed in haar werk. Ze heeft een enorme will ‘to please’, ze kent geen stop en ze loopt totdat ze er bij neervalt. Dat is tegelijkertijd ook haar valkuil. Als we losrijden, beginnen we altijd heel kalm en bouwen dan langzaam op. Want als je haar eenmaal laat gaan, is er geen houden meer aan! Kennelijk zit dit er ook bij haar ingefokt. Haar vader is Mario uit de Polder en blijkbaar is dit geen makkelijke lijn. We kwamen aan op de wedstrijd in Dillenburg waar bij aankomst haar paspoort werd gecontroleerd. Die man vroeg spontaan ‘Is this an easy horse?’ Ik antwoordde ‘No, but it is a good one!’ Hij vertelde me dat de paarden uit deze lijn allemaal ‘crazy’ zijn. Later hoorde ik dit trouwens ook nog van andere Haflingerkenners.”

WK Minden 2017
Foto: Krisztina Horváth

Mee aan de bar

Dat Kitty ook heel erg gehecht is aan Sven en zijn team blijkt wel uit de volgende anekdote van Sven: “Op nationale wedstrijden stallen we Kitty aan de vrachtwagen, we maken dan met een draadje een weitje af zodat ze vrij kan grazen. Ze zegt ook iedereen goeiendag en iedereen kent haar. Zo gebeurde het dat een van de collega-menners kwam vertellen dat ze de draad weer vast had gemaakt, die was los gegaan. Ik had al schrik en vroeg ‘waar is Kitty dan’, maar zij stond nog gewoon braaf in het weitje! Zo lang ze maar kan grazen is er geen probleem en als wij ’s avonds bij de vrachtwagen een drankje doen staat ze gezellig mee te luisteren en te kijken!”

Onverwachte overwinning

“Mijn mooiste moment met Kitty was de internationale wedstrijd in Le Pin au Haras in 2016. Het was sowieso een prachtige ervaring om daar te rijden, de mensport brengt ons op plaatsen waar een normaal mens niet zo gauw komt. Ik had als doel om de wedstrijd uit te rijden binnen de kwalificatie-eisen voor het WK. Ik stond er na de vierde plaats in dressuur en tweede plaats in de marathon goed voor, maar ik was er van overtuigd dat ik er in de vaardigheid een balletje had afgereden. Dus we waren al bezig om onze presentatiekoets op te laden toen een collega-menner ons kwam vertellen dat ik dubbel nul had gereden en dat Laetitia Maricourt (die eerste stond na de marathon) een balletje had afgereden. Toen pas viel mijn frank en realiseerde ik me dat we hadden gewonnen! Ik had al fijn gereden, maar dat we ook nog wonnen was gewoon super!”

Toewerken naar laatste WK

“Kitty heeft me enorm veel gebracht. We zijn nu 12 jaar in deze sport actief en ik heb ongelofelijk veel met haar meegemaakt. Het is echt een ‘once in a lifetime’ pony en ik heb veel van haar geleerd. Als alles goed gaat, hopen we ons dit jaar wederom te kunnen selecteren voor het WK in Le Pin au Haras. Dit wordt dan haar laatste WK-deelname, want hoewel ze nog fit is, wil ik haar niet tot het uiterste pushen en koste wat koste met haar blijven rijden. We zijn ook al een paar keer gevraagd om deel te nemen aan het Haflinger kampioenschap in Ebbs, Oostenrijk, maar dat is twee weken voor het WK en ik ga liever naar het WK!”

Belgisch Kampioenschap Booischot 2014: 2^e
Belgisch Kampioenschap Elsegem 2016: 1^e
Belgisch Kampioenschap Elsegem 2017: 2^e
Belgisch Kampioenschap Booischot 2019: 3^e
Belgisch Kampioenschap Aywaille 2020: 2^e
CAI Le Pin au Haras 2016: 1e
CAI Exloo 2018: 2e
CAI Lisieux 2019: 2e

WK pony’s Minden 2017: 11^e in dressuur, EL in de marathon
WK pony’s Kisbér-Aszár 2019: 22^e individueel, 4^e met het team

Auteursrechten voorbehouden. Overname zonder bronvermelding en toestemming via info@hoefnet.nl niet toegestaan.