28 juli 2021

Paard in the picture: Regina’s Hielke

De paarden en pony’s waarmee we mennen spelen de hoofdrol in de mensport. In de reeks ‘Paard in the picture’ vertellen we het verhaal van een paard of pony die het verdient om in de schijnwerpers te staan.

Brent Janssen, geboren in 2001, begon zijn mencarrière bijna tien jaar geleden, toen de Welsh sectie B – pony Regina’s Hielke (v. Casperhof’s Freddy) te vlug bleek voor de manegelessen op het kleinschalige bedrijf van zijn ouders. De combinatie behaalde meerdere malen goud op Nederlandse kampioenschappen enkelspan pony, zilveren medailles op NK’s, de zilveren teammedaille op het WK in Kisber 2019 en een tiende individuele plaats op datzelfde WK.

Brent Janssen en Hielke
Foto: Photowerken

Dressuursport

Hielke heeft naast zijn mencarrière ook een groot palmares binnen de dressuursport. “Hielke kwam als vierjarige bij ons als manegepony, maar we kwamen er al spoedig achter dat hij daar te vlug voor is. Als de manegeruiters met hun benen klapperden, ging hij alleen maar sneller. Je kunt je wel voorstellen dat dat niet werkt”, vertelt Brent.

Zijn zusje Margje Janssen nam daarom plaats in het zadel en Hielke’s talent voor dressuur en springen schemerde al snel door. Het duurde niet lang tot Margje te groot werd voor de C-maat pony, ze reed hem tot en met het L2. Vervolgens nam nichtje Mirre van Meijel de teugels over, reed hem tot het Z1 en won in de klasse L2 en Z1 goud op het Nederlands kampioenschap dressuur. Naast de nationale titels veroverde Hielke nog zeven Limburgse titels in de dressuur!

Hielke werd met Mirre KNHS kampioen in het Z1
Foto: Privécollectie

Sneltrein

“Ik wilde graag gaan mennen, dus Margje en ik zijn ongeveer tegelijkertijd met hem begonnen”, vertelt Brent. “In het begin was het lastig dat hij in de koets zo vlug was. Ik moest telkens alleen maar ‘hoooooo’ zeggen. Na twee jaar thuis trainen en enkele impulswedstrijden, reden we onze eerste KNHS-wedstrijd. Binnen anderhalf jaar hadden we de winstpunten voor het L en nog een jaar later reden we M. We hebben het toentertijd rustig aan gedaan, maar achteraf is het toch eigenlijk als een sneltrein gegaan.”

Werklust

Vooral Hielke’s werklust, meedenkend vermogen en karakter maakt hem zo’n goede sportpony. “In de beginperiode wilde hij alleen maar naar voren. Dat is natuurlijk heel goed, maar aan het begin van zijn opleiding was dat niet altijd even makkelijk.”

“In de marathon is hij vliegensvlug: hij komt snel terug, kan snel vertrekken na de wendingen en ziet de gaten in de hindernis. We zijn ondertussen heel goed op elkaar ingespeeld, maar je moet blijven opletten. Voor je het weet denkt hij het gat te zien, en pak je een poort te vroeg!”

“Hielke is knap, temperamentvol, snel en erg makkelijk in de omgang. Je zou het misschien niet zeggen als je hem ziet, maar je kunt letterlijk onder hem door kruipen als je wilt. Het is een echte knuffelpony. Als hij in zijn stal ligt, kun je er gerust bij gaan liggen en tijdens het ponykamp hier thuis wordt hij altijd beschilderd.”

Hielke heeft een enorme werklust
Foto: Privécollectie

Van vierde plaats naar goud

Het hoogtepunt in de sportcarrière van Hielke en Brent is het NK van 2018. “We stonden vierde na de marathon en werden zondag alsnog Nederlands kampioen. We waren de enige combinatie die dubbel foutloos bleef in de vaardigheid en dat gaf een megagoed gevoel.”

Weer fit na blessure

Dieptepunten horen ook bij de sport. “En dat was sowieso na het WK in 2019, waar we individueel tiende werden en zilver wonnen met het team. Na dat WK verstapte hij zich in de paddock thuis en raakte flink geblesseerd. We hebben er anderhalf jaar lang alles aan gedaan om hem weer als vanouds te krijgen. Het NK in Oirschot dit jaar was daarom pas weer de eerste grote wedstrijd voor hem. En dat hij weer fit is, daar kan niemand om heen. Met goud op zak naar huis had het resultaat niet beter kunnen zijn.”

WK 2021

“We zouden eigenlijk nog één meetmoment rijden dit seizoen, dat zou een observatiemoment zijn voor het WK. Door de nieuwe aanscherpingen van de maatregelen rondom het coronavirus gaat dat helaas niet door, maar we kijken vol moed uit naar het WK in Le Pin au Haras dit jaar. Hopelijk kunnen we daar weer ons beste beentje voorzetten.”