9 september 2018
Spannend menkampioenschap in Gaasterland
De samengestelde menkampioenschappen in Gaasterland voor de klassen L en M hadden alles in zich wat je op een kampioenschap wenst. Een prachtige locatie, perfecte bodem en een spannende wedstrijd met veel publiek. Twaalf kampioenen werden gehuldigd met daarbij opvallend veel jeugdmenners.
De twaalf kampioenen v.l.n.r: Roelf Lamein, Larissa Jansma, Renate Provoost, Jelle Leliveld, Gradjan Buss, Monte Visser, Marjolein Waarlé, Sanne Janssen, Albert Hooyer, Arie Dibbits. Zittend: Anneke Cremers en Hanne Louise de Koning
Foto: Swen Thijssen
De weersomstandigheden op de eerste dag waren een afwisseling van zon en regen. In de nacht voor de marathon op zondag regende het onophoudelijk, maar alle dagen hield de bodem zich uitstekend, ook in de dressuurringen op de grasvelden. Alle deelnemers hadden dus dezelfde omstandigheden. Op de all weather zandpiste naast de manege lag een selectief vaardigheidsparcours en rond het terrein waren zes fraaie hindernissen gesitueerd. De hindernissen hadden veel mogelijkheden, waardoor er veel verschillende lijnen werden gekozen. In de ruime binnenmanege waren de veterinaire keuringen. Een voordeel was niet alleen dat het daar lekker droog was, maar ook dat de paarden en pony’s niet werden afgeleid door de drukte in en rond de hindernissen.
Enkelspan pony
Bij de ponyenkelspannen gingen twee jonge dames, ieder 14 jaar jong, met het goud aan de haal. Larissa Jansma (klasse L) en Renate Provoost (klasse M) stonden aan de leiding na dressuur en vaardigheid en gaven hun voorsprong in de marathon niet meer uit handen. Renate toonde op vrijdag een perfecte dressuurproef met zesjarige Quibus en reed een foutloze vaardigheid, waarmee ze een ruime voorsprong opbouwde voorafgaand aan de marathon. ‘Quibus loopt altijd hele stabiele proeven,’ vertelt Renate over haar pony. ‘Hij heeft een heel meewerkend karakter.’ Ook onder het zadel is Renate succesvol met Quibus, waarin ze ook uitkomt in de M-klasse. Is dat een voordeel in het mennen? ‘Ik denk het wel,’ zegt ze daarover. ‘Het helpt om hem lekker los te maken en zo kan ik hem voor de wagen nog beter aanvoelen.’
Larissa Jansma rijdt ook onder het zadel, maar niet met haar menpony de 13-jarige Honey Bee’s Jollivier. ‘Ik rijd Jollivier alleen aangespannen,’ vertelt ze. De pony werd altijd recreatief gereden, totdat hij anderhalf jaar geleden bij de familie Jansma op stal kwam. Pas toen is hij door Larissa in het mennen gereden. ‘De vaardigheid gaat altijd het beste, maar nu was hij echt goed in de marathon,’ zegt Larissa, die heel verrast was met het succes. ‘Ik ben nog nooit eerste geweest.’
Spannende strijd enkelspannen paard
Bij de enkelspan paarden was de strijd ongekend spannend. In de klasse L stond Gerwin van Bakel aan kop na dressuur en vaardigheid. Het verschil met de concurrentie was maar enkele punten, waardoor de strijd nog geheel open was. Sanne Janssen stuurde Alexios naar de tweede plek in de marathon en klom daarmee van de derde plek in de tussenstand naar de titel.
In de M-klasse reed Leonne van Gestel vrijdag een fraaie dressuurproef. Waar alle anderen steken lieten vallen, reed van Gestel met Flügel een mooie harmonieuze proef waarin alles klopte en ze geen fouten maakte. Met een score van 45,17 in dressuur en slechts 2,49 strafpunten voor tijd in de vaardigheid stond ze na de eerste dag een straatlengte voor op haar concurrentie. De strijd om het zilver zou heel spannend worden, want in de rest van het klassement lag alles dicht op elkaar en daarom reden alle deelnemers in de marathon alles uit de kast voor de tweede podiumplek. Het liep echter heel anders af. De marathon bleek selectief en zwaarder dan gedacht. Arie Dibbits ging er na zijn tegenvallende dressuurproef vol voor. In alle hindernissen was hij het snelst en met bijna 10 punten voorsprong op de nummer twee in de marathon Wim Knoppersen, won hij dit onderdeel. Van Gestel kon de ontketende concurrentie niet bijhouden en groot was de blijdschap bij Dibbits toen bleek dat hij niet alleen de marathon, maar ook het kampioenschap had gewonnen. Van Gestel moest genoegen nemen met zilver. ‘Ik reed om tweede te worden,’ vertelt Dibbits. ‘Ik stond na twee onderdelen vijfde. In de dressuur was mijn paard te druk.’ Dibbits had fouten in de galop en was teveel met zijn paard bezig. ‘De vaardigheid was een mooi parcours, ik vond het super gebouwd. Ik was foutloos op de kegels, maar reed een bordje om waardoor ik toch drie strafpunten had,’ zegt hij. Met de zesjarige Hert mikte hij daarom op de marathon. ‘Het is dankzij de snelheid en de gehoorzaamheid van mijn paard dat het zo goed liep in de hindernissen,’ straalt de kampioen. ‘Ik had de lijnen goed in het hoofd en heb net iets meer gereden dan anders. En dat met het plan om zilver te gaan pakken. Ik ging gewoon zo hard mogelijk. Het is echt dankzij de kwaliteiten van mijn paard dat het zo goed lukte!’ Voor de zesjarige Hert was het pas de achtste wedstrijd. Volgend jaar wil Dibbits overstappen naar de klasse Z.
Tweespannen
Bij de ponytweespannen werden degenen die na de eerste dag al op kop stonden kampioen. In de klasse M won Anneke Cremers de dressuur en ze hield een schone lei in de vaardigheidsproef. In de marathon gaf ze niets meer weg en won de titel.
In de klasse L won jeugdmenner Jelle Leliveld de titel. De vijftienjarige Jelle reed pas zijn vijfde samengestelde wedstrijd. ‘Ik zei altijd dat ik ooit Nederlands kampioen zou worden en dat is gelukt,’ zegt Jelle trots. De ambitie spat af van de jonge menner, die zich terdege voorbereidde op het kampioenschap. ‘Ik heb de afgelopen twee maanden veel extra aandacht aan mijn pony’s besteed,’ vertelt hij. ‘Ik heb consequent getraind, vooral op de dressuur. Alle dingen uit de proef heb ik geoefend en dan herhaalde ik het net zo lang totdat het goed ging.’ Die consequente training was terug te zien in de ring. Een vloeiende proef, waarin de pony’s als een blok liepen, werd beloond met 46,67 strafpunten. En na een foutloze vaardigheid ging Jelle aan de leiding. ‘Op de marathon had ik één keer extra getraind,’ vertelt Jelle. ‘Mijn ene marathonpony is best fel op de zweep en de andere tippelde mooi mee. Ik kon me houden aan mijn plan en bleef rijden, want ik wilde niet denken dat ik het kampioenschap al had. De anderen zijn ook heel goed.’
De titel bij de tweespan paarden ging naar Albert Hooyer die met zijn Tinkers de marathon en de vaardigheid won in de klasse M. De L-titel was voor Gradjan Buss.
Langspannen
Ook bij de langspannen waren er allemaal blije kampioenen. Hanne Louise de Koning prolongeerde haar titel bij de tandems in de klasse M en straalde: ‘Het is gewoon vet gaaf.’ De Koning had dubbel feest want ze won op de verjaardag van haar levenspartner Jeroen Maas.
Bij de vierspannen paard won Monte Visser en bij de pony’s in de klasse M ging Roelf Lamein na een spannende strijd in de marathon met de titel naar huis. In de klasse L won Marjolein Waarlé het goud. ‘Ik had dit nooit verwacht,’ straalt ze. ‘Mijn voorbereiding was niet optimaal want ik moest werken in verband met de voorbereidingen en het oefenen voor Prinsjesdag.’ Waarlé werkt als koetsier bij de Koninklijke stallen en rijdt op Prinsjesdag met de tweede koets. ‘In dressuur en vaardigheid liep het allemaal fijn. In februari heb ik nog een nieuwe pony ingepast, die we dus nog maar net hebben beleerd. Daarom reden we het hele seizoen gewoon rustig de wedstrijden. Maar mijn span is dit jaar enorm verbeterd en de dressuur liep hier lekker.’ Waarlé‘s tactiek voor de marathon was om ervoor te gaan. ‘Ik had er echt niet op gerekend dat ik kampioen zou worden. In hindernis 1 reed ik er een bal af en in hindernis twee brak een streng. Gelukkig kon ik doorrijden en na de hindernis hebben we het gerepareerd. Ik had echt geen idee dat ik al zoveel sneller was dan de rest.’ Met de eerste plek in alle drie de onderdelen was Waarlé de overtuigende kampioene.
