24 september 2020

Uit de schaduw: Mark Jan Vink

In de mensport zijn veel mensen actief achter de schermen. Mennen is nu eenmaal een tak van paardensport die je niet alleen kunt doen. Ondersteuning van familie, partner of vrienden is onmisbaar voor actieve wedstrijdmenners. De wedstrijden waaraan ze meedoen zijn er dankzij de inzet van enthousiaste organisatoren en vrijwilligers. Hoefnet haalt in de reeks ‘Uit de schaduw’ mensen van de achtergrond naar de voorgrond.

De meeste mensen kennen Mark Jan Vink (47) als de vader van jeugdmenner Ischa Vink en bestuurslid van Mendistrict Oost. Ooit was Mark Jan zelf actief in de samengestelde wedstrijdsport en reed enkelspan in de klasse 3. Maar daar is nu geen tijd meer voor.

Van vader op zoon

Mark Jan heeft een drukke baan als accountmanager voedergrassen bij Barenbrug. De tijd die er is voor mennen, wordt besteed aan zoon Ischa. ‘Mijn vader is in 2016 overleden en nu wonen wij in het huis van mijn ouders’, vertelt Mark Jan. Vanuit hun huis in Deil kijkt de familie Vink uit op de molen die iedereen kent van de wedstrijd in Beesd. Familie is echt ‘een ding’ bij de Vinkjes, die nu ook een mantelzorgwoning hebben voor Mark Jan’s moeder, die overigens nog kerngezond is.

Of zelf wedstrijden rijden nog kriebelt? ‘Ja natuurlijk wel’, zegt hij daar over. ‘Maar mijn paard was gewoon op. Ik heb met twee verschillende paarden klasse 3 gereden en mijn vader heeft in die periode heel veel tijd en energie in mijn sport gestopt. Nu rijdt Ischa en ik vind het heel mooi om net zoals mijn vader voor mij deed, dit nu voor mijn zoon te doen en daar geniet ik enorm van.’

Op het KNHS kampioenschap vorig jaar (Foto: Marjon Hoen)

Familie met paardenvirus

Het paardenvirus zit dus in de familie. ‘Ik heb dat van mijn opa’, zegt Mark Jan. ‘Ik ben op de boerderij geboren en mijn vader had altijd een eigen paard. Toen ik 4 werd kreeg ik een Shetlander voor mijn verjaardag.’ Deze bonte Leslie werd door Mark Jan’s vader voor de wagen gezet. Naarmate Mark Jan groter werd, volgden er ook grotere pony’s waarmee hij actief was onder het zadel. Dressuur, springen en crossen, hij deed het allemaal. Toen hij in Dronten ging studeren spande zijn vader de pony in. Twee van Mark Jan’s drie kinderen zijn ook met het virus besmet. Marije (12) rijdt onder het zadel. Ischa (16) begon gelijk met mennen. Mark Jan’s vader kocht de pony Silver van de familie van Tuijl en zo sloeg Ischa gelijk aan het mennen. Hij rijdt nu tweespan pony en er staan 3 pony’s op stal. Zoon Ruben (15) houdt meer van voetballen.

Waal en Linge

Het ontstaan van menvereniging Waal & Linge maakte Mark Jan van dichtbij mee. ‘Ik rolde zo in het menwereldje. Mijn vader was bij Waal & Linge actief met authentiek en heeft ook nog wel mendurance gedaan. Maar ik koos voor de wedstrijdsport en ging naar de menles.’

Op de vraag wat het mooiste is aan de samengestelde mensport zegt hij: ‘Mennen is een hobby, dus het moet vooral leuk zijn. Het mooie van onze sport is dat je de strijd met elkaar aangaat in de ring en na afloop met elkaar een biertje drinkt. De wedstrijden zijn heel gezellig en je maakt het samen.’

(foto privébezit)

Ischa

Over zijn rol in de mencarrière van zoon Ischa zegt hij: ‘Ik vind het heel leuk om met Ischa bezig te zijn. Maar hij doet het allemaal zelf. Ik doe wel eens wat aan materiaal en onderhoud, maar ik train de pony’s niet. Soms begeleid ik hem daarbij of hou ik een oogje in het zeil, maar Ischa pakt helemaal zijn eigen verantwoordelijkheid. Hij lest bij Melanie van de Bunt en dat bevalt goed. Ischa is trouw en zelfstandig. Voor de wedstrijden heeft hij een checklist. Hij pakt alles zelf in en we spreken dan af hoe laat we wat doen. Op de wedstrijd doen we alles samen. Hij verkent de hindernissen heel goed en gooit met het grootste gemak nog op het laatst een lijntje om. Hij moet mij nog wel eens bij de les halen omdat ik dan weer gezellig met iemand sta te kletsen.’

Jeugdbegeleiding

Mark Jan beleeft ook veel plezier aan de organisatie van de jeugdmendagen van Oost. ‘Die jongelui kennen elkaar en de dagen zijn niet alleen leuk, maar ook heel leerzaam.’ Voor Mark Jan ook weer het bewijs dat ‘vreemde ogen dwingen’. ‘De aanwijzingen die Mark Weusthof bijvoorbeeld in Wierden op de trainingsdag aan Ischa gaf, waren heel waardevol.’ Maar ook tijdens de junior Strijd der Districten waren er nuttige tips van de jury. ‘Jurylid Ad van Roon zei op het voorterrein tegen Ischa nadat hij had gereden, dat hij op het gebruik van zijn zweep moest letten. Nou die kwam stevig binnen bij Ischa hoor. Weet je, de jeugd heeft dat gewoon nodig. We hebben gelukkig mensen in onze sport die dat op een goede manier kunnen vertellen.’

Bestuurswerk verrijkt je leven

Bijna bij toeval werd Mark Jan bestuurslid van district Oost. ‘Op verzoek van Cor Hak ging ik een keer mee naar een bestuursvergadering, want ze zochten nog nieuwe mensen. Daar kwam ik in contact met Wim Veldboom, de huidige voorzitter. We hadden een klik.’ Zo ontstond een vruchtbare samenwerking. In een periode van een aantal jaren werd een goede structuur aangebracht in het bestuur en vonden ze prima ondersteuning voor de meer praktische dingen. ‘Ik ga als wedstrijdsecretaris niet een hele avond achter de laptop zitten. Gelukkig hebben we daar Guusta van Ommeren voor’, lacht Mark Jan. ‘En het regelen van de prijzen laat ik over aan Erma Bast.’ Er is in Oost ook nagedacht over de continuïteit. ‘Als we nieuwe bestuursleden nodig hebben, laten we mensen eerst eens een half jaar meevergaderen. Daarna stromen ze binnen als officieel bestuurslid.’ Waarom hij dit met zo veel plezier doet? ‘Bestuurswerk is heel dankbaar werk. Je komt met allerlei mensen in aanraking. Als je iets graag doet, neem je dat automatisch in je dagelijks leven mee. Als ik onderweg ben voor mijn werk kan ik soms zo maar ergens even aanrijden. Al die contacten met mensen verrijken je leven. Ook als er ergens kritiek op is: dan moet je het gesprek aan gaan.’

Tot zijn grote spijt zit zijn bestuursfunctie er over een poosje op, want hij zit aan het einde van laatste termijn. ‘Ik wil ook graag de sport naar een hoger niveau brengen. We hebben een heel succesvol district. Na mijn aftreden wil ik wel graag actief blijven voor de organisatie van de jeugdactiviteiten.’

Zijn droom? ‘Ik hoop dat Ischa de klasse Z haalt en wie weet nog meer dan dat….Dit is zo leuk om te doen! Een paar dagen op wedstrijd is gewoon een mini-vakantie.